Polatucha
| Pteromys | |||
| G. Cuvier, 1800[1] | |||
![]() Polatucha syberyjska (P. volans) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj |
polatucha | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Sciurus volans Linnaeus, 1758 | |||
| Synonimy | |||
|
| |||
| podgatunki | |||
| |||
Polatucha[3] (Pteromys) – rodzaj ssaków z podrodziny wiewiórek (Sciurinae) w obrębie rodziny wiewiórkowatych (Sciuridae). Uznawana za organizm tworzący wtórny rezerwuar dla duru wysypkowego epidemicznego[4].
Rozmieszczenie geograficzne
Morfologia
Długość ciała (bez ogona) 120–228 mm, długość ogona 90–149 mm; masa ciała 95–200 g[6][8].
Systematyka
Rodzaj zdefiniował w 1800 roku francuski przyrodnik Georges Cuvier w podręczniku dotyczącym anatomii o tytule Lekcje anatomii porównawczej[1]. Cuvier wymienił dwa gatunki – Sciurus volans Linnaeus, 1758 i Sciurus petaurista Pallas, 1766 – z których gatunkiem typowym jest (późniejsze oznaczenie)[9] Sciurus volans Linnaeus, 1758 (polatucha syberyjska).
Etymologia
Nazwa zwyczajowa
W polskiej literaturze zoologicznej nazwa zwyczajowa „polatucha” była używana dla oznaczenia gatunku Pteromys volans[11]. Ostatecznie w wydanej w 2015 roku przez Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk publikacji „Polskie nazewnictwo ssaków świata” gatunkowi przypisano oznaczenie polatucha syberyjska, rezerwując nazwę „polatucha” dla rodzaju Pteromys[3].
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[12][8][5][3]:
| Grafika | Gatunek | Autor i rok opisu | Nazwa zwyczajowa[3] | Podgatunki[6][5][8] | Rozmieszczenie geograficzne[6][5][8] | Podstawowe wymiary[6][8][a] | Status IUCN[13] |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() |
Pteromys volans | (Linnaeus, 1758) | polatucha syberyjska | 4 podgatunki | północna Europa na wschód do Rosyjskiego Dalekiego Wschodu, północnej Mongolii, północnej i środkowej Chińskiej Republiki Ludowej, Półwyspu Koreańskiego oraz Japonii (Hokkaido); zakres wysokości: 0–2500 m n.p.m. | DC: 12–23 cm DO: 9–14,9 cm MC: 95–200 g |
LC |
![]() |
Pteromys momonga | Temminck, 1844 | polatucha japońska | gatunek monotypowy | endemit Japonii: Honsiu, Sikoku i Kiusiu | DC: 14–20 cm DO: 9,5–14 cm MC: około 152 g |
LC |
Kategorie IUCN: LC – gatunek najmniejszej troski.
Opisano również gatunek wymarły z plejstocenu Azji[14]:
- Pteromys lopingensis Yang Zhongjian, 1947
Uwagi
- ↑ DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała
Przypisy
- 1 2 G. Cuvier: Lecons d’anatomie comparée. T. 1. Paris: Baudouin, 1800, s. tab. 1. (fr.).
- ↑ F. Cuvier: Des dents des mammifères considérées comme caractères zoologiques. Paris: F.-G. Levrault, 1825, s. 255. (fr.).
- 1 2 3 4 Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 199. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ Markus Braun-Falco, Cysts, Berlin, Heidelberg: Springer Berlin Heidelberg, 2020, s. 1–11, DOI: 10.1007/978-3-662-58713-3_99-1 [dostęp 2021-10-20].
- 1 2 3 4 C.J. Burgin i inni, Illustrated Checklist of the Mammals of the World, część 1 Monotremata to Rodentia, Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 604, ISBN 978-84-16728-34-3 (ang.).
- 1 2 3 4 5 J. Koprowski, E. Goldstein, K. Bennett & C. Pereira, Family Sciuridae (Tree, Flying and Ground Squirrels, Chipmunks, Prairie Dogs and Marmots), [w:] D.E. Wilson, T.E. Lacher, Jr & R.A. Mittermeier (redaktorzy), Handbook of the Mammals of the World, część 6 Lagomorphs and Rodents I, Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 776–777, ISBN 978-84-941892-3-4 (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy), Genus ''Pteromys'', [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [online], Johns Hopkins University Press, 2005 [dostęp 2020-12-23].
- 1 2 3 4 5 Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 387. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- 1 2 Palmer 1904 ↓, s. 595.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 625.
- ↑ Z. Kraczkiewicz: SSAKI. Wrocław: Polskie Towarzystwo Zoologiczne - Komisja Nazewnictwa Zwierząt Kręgowych, 1968, s. 81, seria: Polskie nazewnictwo zoologiczne.
- ↑ C.J. Burgin, J.S. Zijlstra, M.A. Becker, H. Handika, J.M. Alston, J. Widness, S. Liphardt, D.G. Huckaby & N.S. Upham: The ASM Mammal Diversity Database. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 2.1) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2025-04-25]. (ang.).
- ↑ Taxonomy: Pteromys – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2025-04-25]. (ang.).
- ↑ Z.-j. Yang. Notes on a Pleistocene Microfauna from Loping, Kiangsi. „Bulletin of the Geological Society of China”. 27, s. 165, 1947. (ang.).
Bibliografia
- T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 1–984, 1904. (ang.).


