Popielak (góra)
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
860[1] m n.p.m. |
Położenie na mapie Sudetów  | |
 50°38′00,79″N 16°33′30,31″E/50,633553 16,558419 | |
Popielak (860 m n.p.m.), niem. Ascherkoppe – góra w Sudetach Środkowych, w Górach Sowich.
Położenie i opis
Wzniesienie położone jest w środkowo-południowej części Gór Sowich, po południowo-wschodniej stronie od przełęczy Bielawska Polana, około 3,0 km na wschód od Jugowa[1]. Kopulasty szczyt o płaskim obszernym wierzchołku, z wyraźnym podkreśleniem zboczy, położony w środkowej części masywu sowiogórskiego. Zbocza szczytu porastają lasy świerkowo-bukowe regla dolnego, drzewostan porastający szczytową partie wzniesienia jest poważnie zniszczony w wyniku opadów kwaśnych deszczów[1]. Wzniesienie położone jest na obszarze Parku Krajobrazowego Gór Sowich[1]. Ze zboczy Popielaka otwierają się rozległe widoki na: Góry Sowie, Przedgórze Sudeckie ze Ślężą oraz pasma górskie otaczające ziemię kłodzką[1].
Wieża widokowa
Na przełomie XIX i XX wieku na szczycie stała drewniana wieża widokowa. Mimo że Popielak jest wyraźnie niższy od sąsiadującej z nim Kalenicy czy Słonecznej, to właśnie jego walory odkryto wcześniej. W 1889 roku dzierżoniowskie Towarzystwo Sowiogórskie wybudowało na szczycie dziesięciometrowej wysokości drewnianą konstrukcję, którą nazwano wieżą Heleny (niem. Helenen Turm)[1]. W 1914 roku postawiono drugą drewnianą wieżę, którą rozebrano w 1927 roku ze względu na zły stan techniczny[1]. Sześć lat później na oddalonym o około kilometr szczycie Kalenicy, postawiono stalowej konstrukcji wieżę widokową. Wieży na Kalenicy nadano imię Paula von Hindenburga.
Szlaki turystyczne
Przez szczyt przechodzi 
szlak turystyczny – odcinek Szlaku Sudeckiego z Wielkiej Sowy do Srebrnej Góry i dalej[2].
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 7 Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: I-BiS, 1994, s. 304. ISBN 83-85773-12-6.
- ↑ Mapa szlaków turystycznych. [dostęp 2017-11-09].
Bibliografia
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1995, ISBN 83-85773-12-6.
- Mazurski K.R., Przewodnik turystyczny. Góry Sowie, Wyd. Sudety, Wrocław 1996, ISBN 83-85550-84-4.
- Praca zbiorowa, mapa turystyczna, „Góry Sowie”, skala 1:35 000, Wyd. „Plan”, Jelenia Góra, 2007/2008, ISBN 978-83-60975-44-2.
- Bryger K.W., Śnieżek T., Przewodnik turystyczny. Góry Sowie, Wyd. „Plan”, Jelenia Góra 2006, ISBN 83-60044-74-0.