Popstruchowate
| Athericidae[1] | |
| Stuckenberg, 1973 | |
![]() Popstrucha ibiska(Atherix ibis) | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Rząd | |
| Infrarząd |
Tabanomorpha |
| Nadrodzina |
Tabanoidea |
| Rodzina |
Popstruchowate |
Popstruchowate (Athericidae) – rodzina muchówek. Umiejscowione są w nadrodzinie Tabanoidea, wspólnie ze ślepakami czyli bąkowatymi (Tabanidae).
Na świecie opisano 85 gatunków, w tym 22 występuje w Palearktyce. W Europie wykazano obecność 12 gatunków, a w Polsce zaledwie trzy: Atherix ibis – popstrucha ibiska, Atherix marginata, Atrichops crassipes (dwa ostatnie nie mają jeszcze polskich nazw). Imagines Athericidae spotkać można w pobliżu wód, co niewątpliwie wiąże się z siedliskiem życia larw. Atrichops crassipes może wysysać (jako owad dorosły) krew żab zielonych, czym bez wątpienia upodobania się do spokrewnionych z nimi krwiopijnych Tabanidae, czyli ślepaków. Gatunki popstruchowatych, żyjące w klimacie ciepłym, atakują ludzi, ale w Polsce nie odnotowano takich przypadków. Ludzką krwią żywią się spokrewnione z popstruchowatymi ślepaki, jusznice deszczowe czy bąki z pokrewnej rodziny Tabanidae.
Larwy popstruchowatych żyją w wodach płynących o stosunkowo wolnym nurcie z dobrze rozwiniętą roślinnością wodną. U niektórych gatunków występuje matrifagia.
Przypisy
- ↑ Athericidae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
Bibliografia
- Czachorowski S., 2018, Popstrucha ibiska, matrifagia (zjadanie własnej matki) i życie w wodnych ekosystemach
- Fauna Polski. Charakterystyka i wykaz gatunków. Tom II, MiIZ PAN, 2007.]
