Szczawny
![]() Odkryta w 2011 roku część potoku w centrum uzdrowiska Szczawnica, poniżej Placu Dietla – w tle willa „Pałac”. | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Lokalizacja | |
| Potok 4 rzędu | |
| Długość | 2 km |
| Źródło | |
| Miejsce | Gucka |
| Wysokość |
680 m n.p.m. |
| Współrzędne | |
| Ujście | |
| Recypient | Grajcarek |
| Miejsce | |
| Wysokość |
440 m n.p.m. |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie Szczawnicy ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu nowotarskiego ![]() | |
Położenie na mapie gminy Szczawnica ![]() | |
Szczawny[2], Potok Szczawny[3] – potok, prawy dopływ Grajcarka[4].
Zlewnia potoku znajduje się na południowych zboczach masywu Dzwonkówki w Beskidzie Sądeckim, w obrębie miejscowości Szczawnica w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim. Źródło potoku Szczawnego znajduje się na wysokości około 680 m na południowo-wschodnich stokach szczytu Gucki[1][5]. Spływa niewielką dolinką do ulicy Zdrojowej. Od tego miejsca płynie przez zabudowane obszary Szczawnicy pod ziemią, betonowym korytem. Uchodzi do Grajcarka[6].
Przypisy
- 1 2 3 Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2025-04-28].
- ↑ Szczawny. Identyfikator PRNG [online] [dostęp 2025-04-28].
- ↑ Beskid Sądecki. Mapa 1:50 000, wyd. 6, Kraków: Compass, 2011, s. 1, ISBN 978-83-7605-080-5.
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 283, ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna [online] [dostęp 2025-04-28].
- ↑ Barbara Alina Węglarz, Spacerkiem po starej Szczawnicy i Rusi Szlachtowskiej, Pruszków: Wyd. diecezjalne i drukarnia w Sandomierzu, 2011, ISBN 978-83-62460-17-5.





_location_map.png)