Pozycje tylne

Jedna z pozycji tylnych, przy której mężczyzna klęczy, a kobieta klęczy i opiera się rękami o podłoże, tzw. Pozycja kolankowo-łokciowa[1].

Pozycje tylne (łac. coitus more ferarum, ang. doggy-style), potocznie: na pieska, od tylca – rodzaj pozycji ciała w czasie stosunku płciowego (kopulacji). W pozycjach tych partner znajdujący się za stojącą, klęczącą lub leżącą partnerką wprowadza prącie do pochwy (lub odbytu niezależnie od płci) i poprzez ruchy frykcyjne penetruje od tyłu w celu zaplemnienia lub osiągnięcia przyjemności, podniecenia, ewentualnie orgazmu[2][3].

Podstawowe pozycje tylne

Seks analny, uprawiany w jednej z pozycji tylnych.
Seks waginalny, uprawiany w jednej z pozycji tylnych.
  • kobieta stoi pochylona przed mężczyzną z lekko rozsuniętymi nogami, a mężczyzna stoi za nią i trzymając ją za biodra wprowadza członek do pochwy[4].
  • kobieta klęczy i opiera się dłońmi lub przedramionami o podłoże, mężczyzna klęczy za nią i wprowadza członek do pochwy, tzw. pozycja kolankowo-łokciowa[5][6].
  • kobieta leży na brzuchu z rozchylonymi szeroko nogami, mężczyzna leżąc na niej wprowadza członek do pochwy[7].

Wady i zalety

Grafika przedstawiająca stymulację punktu G prąciem w pozycji tylnej

Pozycje tylne są jedne z najlepszych do stymulacji punktu G, ponieważ prącie wywiera większy nacisk na przednią ścianę pochwy. Partner może też dodatkowo pieścić dłońmi inne strefy erogenne partnerki jak łechtaczkę, piersi i okolice odbytu.

Za wadę pozycji uważa się niewystarczający kontakt wzrokowy, oraz niemożności pocałunków w usta[8].

U innych zwierząt

W sztuce

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Pozycja kolankowo-łokciowa – Mały penis POZYCJE SEKSUALNE: 20 pozycji dla facetów z małym penisem – ofeminin [online], ofeminin.pl [dostęp 2017-11-26].
  2. ↑ Życie seksualne: encyklopedia zdrowia. przekł. Sławomir Janeczek. Warszawa: Bellona, 2007, s. 102. ISBN 978-83-11-10666-6.
  3. ↑ Klaudia Lewandowska: Ruchy frykcyjne - sztuka miłosnych pchnięć podczas seksu. abczdrowie.pl. [dostęp 2022-11-02].
  4. ↑ Miriam Stoppard: Magia i czar seksu. Warszawa: BGW, 1992, s. 130–131. ISBN 83-7066-215-3.
  5. ↑ Miriam Stoppard: Magia i czar seksu. Warszawa: BGW, 1992, s. 138. ISBN 83-7066-215-3.
  6. ↑ Michalina Wisłocka: Sztuka kochania. Warszawa: Graf-Punkt, 1995, s. 245. ISBN 83-86091-38-X.
  7. ↑ Miriam Stoppard: Magia i czar seksu. Warszawa: BGW, 1992, s. 139. ISBN 83-7066-215-3.
  8. ↑ Pozycja na pieska – wady i zalety. selana.pl. [dostęp 2021-06-14].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.