Prałatura terytorialna Jesús María del Nayar
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Data powołania |
13 stycznia 1962 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Metropolia | |
| Biskup diecezjalny | |
| Dane statystyczne (2023) | |
| Liczba wiernych • odsetek wiernych |
139 000 |
| Liczba kapłanów • w tym diecezjalnych • w tym zakonnych |
27 |
| Liczba osób zakonnych |
29 |
| Liczba parafii |
16 |
| Powierzchnia |
25 000 km² |
Położenie na mapie Meksyku  | |
 22°15′02″N 104°31′01″W/22,250556 -104,516944 | |
| Strona internetowa | |
.svg.png){kind=small}
Prałatura terytorialna Jesús María del Nayar (łac. Praelatura Territorialis Nayariana de Iesu et Maria) – jedna z jednostek administracyjnych Kościoła rzymskokatolickiego w Meksyku w metropolii Guadalajary w stanie Nayarit.
Historia
Prałatura obejmuje swym zasięgiem terytoria ludu Cora w górach Nayar. Tereny te chrystianizowali od XVI w. franciszkanie. Jest to jedna z najbiedniejszych i najsłabiej rozwiniętych części Meksyku.
Administracyjnie prałatura jest częścią metropolii w Guadalajarze. Powstała w 1962 z terytoriów wyłączonych z diezecji Colima i Zacatecas oraz archidiecezji Durango. Ustanowiona została bullą papieża Jana XXIII Venerabilis Frater[1]. Pierwszym biskupem prałatury był były gwardian klasztory franciszkańskiego w Zapopan w stanie Jalisco o. Manuel Romero Arvizu OFM. Otrzymał on sakrę biskupią z rąk delegata apostolskiego Luigiego Raimondi 15 sierpnia 1962. Pierwszy biskup objął urząd 2 września tego samego roku przybywając do Jesús María[2].
Pierwszym etapem działalności bpa Arvizu było odzyskanie siedzib kościelnych na terenie prałatury, które kiedyś należały do franciszkanów i jezuitów. Przy zakładaniu nowych placówek duszpasterskich kierowano się wówczas przedsoborowymi regułami w działalności misjonarskiej. Nowi misjonarze pracowali wśród etnicznych grup: Coras, Huiczoli, Metysów, Nahua i Tepehuanes. W odpowiedzi na encyklikę Populorum progressio papieża Pawła VI, wydaną w 1967, rozpoczęto na szerszą skalę tworzyć szkoły, warsztaty rzemieślnicze i spółdzielnie. Pod koniec lat 70. prałatura mogła poszczycić się pierwszymi kapłanami wywodzącymi się z jej terytorium. W 1990 biskupem koadiutorem wybrany został kolejny franciszkanin o. José Antonio Pérez Sánchez. Drugi biskup prałatury otrzymał sakrę biskupią w miejscowej katedrze w Jesús María 4 kwietnia 1990 z rąk delegata apostolskiego Girolamo Prigione. Rok później opracowano plan działalności misyjnej. Został on przyjęty 12 września 1991 w misji Nuestra Señora de los Remedios w Huajicori. José Antonio Pérez Sánchez przejął oficjalnie rządy w diecezji 27 czerwca 1992. Drugi plan działalności misyjnej wspólnota diecezjalna przyjęła 26 maja 1996 w misji San Rafael. Kolejny z okazji Wielkiego Jubileuszu w roku 2000[2].
Zarządcy prałatury
Siedziba prałatury znajduje się w miejscowości Jesús María w gminie El Nayar.
| L.p. | Lata rządów | Imię i nazwisko | Informacje dodatkowe |
|---|---|---|---|
| 1. | 24 maja 1962 – 27 czerwca 1992 | bp Manuel Romero Arvizu | biskup tytularny Dusa, od 15 lutego 1978 prałat Jesús María del Nayar |
| 2. | 27 czerwca 1992 – 27 lutego 2010 | bp José Antonio Pérez Sánchez | prałat Jesús María del Nayar |
| 3. | 4 czerwca 2010 – 11 lutego 2022 | bp José de Jesús González Hernández | następnie biskup Chilpancingo-Chilapa |
| 4. | nominat | bp Andrés Sáinz Márquez | prałat Jesús María del Nayar |
Statystyka
Na terenie prałatury pod koniec 2023 mieszkało 155 tysięcy osób, w tym 139 tysięcy ochrzczonych, co stanowiło 89,7% ludności. Na prałaturę składało się 16 samodzielnych parafii.
Przypisy
- ↑ Bulla Venerabilis Frater. www.vatican.va. [dostęp 2011-03-14]. (łac.).
- 1 2 Notas historicas. prelaturadelnayar.org, 2010-06-21. [dostęp 2011-03-14]. (hiszp.).
Bibliografia
- Prałatura Jesús María [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2025-02-26] (ang.).
