Prawo ram

Normandia – kościół Saint-Georges-de-Boscherville, romańska głowica

Prawo ram – w zdobnictwie architektonicznym konieczność dopasowania kształtu rzeźby lub płaskorzeźby do ozdabianego nią elementu architektonicznego[1].

Zastosowanie tego prawa wymuszało na rzeźbiarzach zachowanie zasadniczych form elementów budowli (głowic kostkowych, archiwolt) podczas zdobienia ich reliefami i rzeźbami[1]. W konsekwencji często prowadziło to do zachwiania proporcji przedstawianych postaci.

Prawo ram stosowane było głównie w architekturze romańskiej[1].

Przypisy

  1. 1 2 3 Krystyna Zwolińska, Zasław Malicki, Mały słownik terminów plastycznych, wyd. II, Wiedza Powszechna, 1975, s. 294.