Prawomir

Prawomir – herb szlachecki.
Opis herbu
W polu błękitnym – pod złotą wagą o dwóch talerzach – pióro gęsie do pisania lewo-ukośnie na krzyż z mieczem rekojeścią na dół prawo-ukośnie zwróconym. Nad hełmem w koronie – pół orła białego z gałązką oliwną o trzech listkach w dziobie[1].
Dewiza herbowa – Lex et labor (Prawo i praca)
Najwcześniejsze wzmianki
Po raz pierwszy i jedyny nadany w 1823 r. przez cara Rosji i króla polskiego Aleksandra I (nobilitowanym był Antoni Rzempołuski (1784 – 1852)[2].
Herbowni
Rzempołuski (vel Rzempołowski)
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Księga herbowa rodów polskich, Tom 1. str. 516-517, Tom 2. str. 309, Juliusz Karol Ostrowski, Warszawa 1897
- ↑ Dziennik Praw Królestwa Polskiego, tom VIII, s. 450