Proud to Commit Commercial Suicide

Proud to Commit Commercial Suicide – drugi i ostatni album thrash/industrial metalowego zespołu Nailbomb, wydany przez wytwórnię Roadrunner Records 24 października 1995^[3].

1. "Wasting Away (Live)" – 3:56
2. "Guerilias (Live)" – 3:27
3. "Cockroaches (Live)" – 4:07
4. "Vai Toma No Cú (Live)" – 4:10
5. "Sum of Your Achievements (Live)" – 2:52
6. "Religious Cancer (Live)" – 4:34
7. "Police Truck (Live)" – 3:11
8. "Exploitation (Live)" – 2:09
9. "World of Shit (Live)" – 3:26
10. "Blind and Lost (Live)" – 2:09
11. "Sick Life (Live)" – 6:53
12. "While You Sleep, I Destroy Your World" – 5:09
13. "Zero Tolerance" – 6:32

Większość utworów pochodzi z jedynego koncertu w historii grupy, występu na festiwalu Dynamo Open Air w Eindhoven, zarejestrowanego 3 czerwca 1995^[4]. Jedynie dwa ostatnie to nagrania studyjne.

W występie uczestniczyli twórcy projektu tj. Max Cavalera (Sepultura) i Alex Newport (Fudge Tunnel) oraz zaangażowani do składu na ten występ: Igor Cavalera z Sepultury, D.H. Peligro z Dead Kennedys, Barry z Tribe After Tribe, basista Dave Edwardson z Neurosis, zaś samplami zajmował się Rhys Fulber z Front Line Assembly^[4]. W utworze „Sick Life” wystąpił Evan Seinfeld z Biohazard^[3].

Z uwagi na zdenerwowanie Dave’a Edwardsona rozmiarem festiwalu (widownia liczyła ok. 120 tys. ludzi) zagrał na rozstrojonej gitarze, wobec czego przed wydaniem albumu Alex Newport ponownie nagrał linie gitary basowej^[3].

Tytuł płyty nawiązuje do słów przedstawiciela Roadrunner Records, Montego Connera, który zapoznawszy się z pierwotnymi wersjami utworó Sepultury na nową płytę (Roots) stwierdził, że jeśli grupa wyda taki album, to popełni komercyjne samobójstwo^[5].

Na okładce albumu trafiła fotografia ofiary masakry w Jonestown^[3].

Dwie nowe piosenki na płycie to "While You Sleep, I Destroy Your World" (tytuł stanowi cytat z Charlesa Mansona) oraz "Zero Tolerance" odnoszący się negatywnie do neonazistów w USA^[3]. Poza tym w treści płyty jest zarejestrowane nagranie rozmowy przez telefon, w którym zażartował ze znajomego o imieniu Danny^[6].

• Max Cavalera (oraz współpraca: Joel McIver): Moje krwawe korzenie. Autobiografia. Poznań: Kagra, 2013, s. 9-215. ISBN 978-83-63785-08-6.