Przemysław Jerzy Janik

Przemysław Jerzy Janik
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

12 grudnia 1937[1].
Lwów

Data i miejsce śmierci

2 maja 2008[2]
Warszawa

profesor nauk medycznych
Specjalność: onkologia
Alma Mater

Akademia Medyczna w Warszawie

Doktorat

1969 – medycyna

Habilitacja

1979 – medycyna

Profesura

1989[3]

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Grób Przemysława Jerzego Janika na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Przemysław Jerzy Janik (ur. 12 grudnia 1937 we Lwowie, zm. 2 maja 2008 w Warszawie) – polski profesor onkolog[1].

Życiorys

Absolwent VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie (1956)[2][4]. W 1963 roku ukończył studia w Akademii Medycznej w Warszawie[1], w 1969 roku obronił pracę doktorską[1], w 1979 roku habilitował się[1], a w 1989 roku uzyskał tytuł profesora nauk medycznych[3].

Od 1963 roku pracował w Instytucie Onkologii w Warszawie, jako asystent (1963−1969), adiunkt (1971−1979)[1]. W latach 1981−1991 był kierownikiem pracowni w Zakładzie Biologii Nowotworów, a od 1993 roku kierownikiem Zakładu Biologii Komórki w Centrum Onkologii[1]. Był wielokrotnie wybierany do Rady Naukowej, a przez dwie ostatnie kadencje pełnił w niej funkcję Przewodniczącego Komisji ds. Przewodów Doktorskich. W latach 1992−1998 był również członkiem Rady Naukowej Instytutu Biologii Doświadczalnej im. M. Nenckiego[2].

W latach 1969−1971 był stypendystą Institute of Cancer Research w Londynie[1]. Był wykładowcą (visiting profesor) w Roswell Park Memorial Institute (USA)[1].

Był członkiem wielu towarzystw naukowych, polskich i zagranicznych, m.in. Polskiego Towarzystwa Onkologicznego (od 1969 roku), Europe an Study Group for Cell Proliferation (od 1971 roku)[1] oraz Polskiego Towarzystwa Onkologii Klinicznej[2].

Najważniejsze siągnięcia: wprowadzenie retinoidów (pochodnych witaminy A) do terapii niektórych zmian przedrakowych (1982−1985); badania nad sposobami przekazywania sygnałów proliferacyjnych w komórkach nowotworowych (1990−1999)[1]. Autor ponad 100 publikacji naukowych, z których większość została opublikowana w międzynarodowych czasopismach naukowych[2].

Życie prywatne

Jego żoną była Krystyna Domańska-Janik, syn Witold (ur. 1971)[1].

Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 299b-1-22)[5].

Nagrody i odznaczenia

  • Nagroda Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej I st. (zespołowa) (1990)[1]
  • Nagroda Wydziału Nauk Medycznych PAN I st. (zespołowa) (1992)[1]
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2002, za wybitne zasługi w dziedzinie onkologii)[2][6]

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 Kto jest kim w Polsce. Wyd. IV. Warszawa: Wydawnictwo Polska Agencja Informacyjna, 2001, s. 333. ISBN 83-223-2691-2.
  2. 1 2 3 4 5 6 ''Wspomnienie o prof. dr. hab. med. Przemysławie Janiku'', [w:] „Nowotwory. Journal of Oncology” Vol 58, No 3 (2008) [online], journals.viamedica.pl, 2008 [dostęp 2025-01-10].
  3. 1 2 Prof. dr hab. Przemysław Jerzy Janik, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2025-01-10].
  4. Wojciech Rylski: Absolwenci Reytana 1956. wne.uw.edu.pl. [dostęp 2025-04-05].
  5. Janik Przemysław. fundacja.stare-powazki.pl. [dostęp 2025-04-10].
  6. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 29 maja 2002 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2002 r. nr 37, poz. 585).