Pseudomedon obscurellus
| Pseudomedon obscurellus | |||
| (Erichson, 1840) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina |
żarlinki | ||
| Plemię |
Paederini | ||
| Podplemię |
Medonina | ||
| Rodzaj |
Pseudomedon | ||
| Podrodzaj |
Pseudomedon (Pseudomedon) | ||
| Gatunek |
Pseudomedon (Pseudomedon) obscurellus | ||
| Synonimy | |||
| |||
Pseudomedon obscurellus – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny żarlinków.
Gatunek ten został opisany w 1840 roku przez Wilhelma Ferdinanda Erichsona jako Lithocharis obscurellus[1].
Chrząszcz o ciele długości od 3 do 3,4 mm, bardzo drobno punktowanym, jasno i jedwabiście owłosionym. Ubarwienie wierzchu ciała jest brunatne, zaś czułków, aparatu gębowego i odnóży brunatnożółte. Głowa jest niewiele węższa od przedplecza, za oczami wyraźnie rozszerzona. Przedplecze ma zaokrąglone kąty tylne i pozbawione jest linii środkowej. Odwłok samca ma szósty sternit z tylną krawędzią stosunkowo głęboko, kątowato wyciętą[2].
Owad znany z Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Holandii, Niemiec, Danii, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Estonii, Łotwy, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Ukrainy, Chorwacji, Bośni i Hercegowiny, Rumunii, Albanii, Grecji, Rosji, Azorów, Madery, kontynentalnej Afryki Północnej i Bliskiego Wschodu[1]. Bytuje pod gnijącymi szczątkami roślin, w tym plewami i słomą, w pryzmach kompostowych i stertach trocin[2][3].
Przypisy
- 1 2 Pseudomedon (Pseudomedon) obscurellus. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2018-11-11].
- 1 2 Andrzej Szujecki: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XIX Chrząszcze - Coleoptera z. 24 c Kusakowate - Staphylinidae: Kiepurki - Euaesthetinae, Żarlinki - Paederinae. Warszawa: PWN, PTEnt., 1965.
- ↑ B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Staphylinidae część 1. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (6), 1979.