Pseudotriccus

	Pseudotriccus
	Taczanowski & Berlepsch, 1885
	; Przedstawiciel rodzaju – tyranulek rudogłowy (P. ruficeps)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	wróblowe
Podrząd	tyrankowce
Rodzina	muchotyranikowate
Podrodzina	muchotyraniki
Rodzaj	Pseudotriccus
	Typ nomenklatoryczny
	Pseudotriccus pelzelni Taczanowski & Berlepsch, 1885
Synonimy
	Caenotriccus P.L. Sclater, 1888; Pseudomyobius Salvadori & Festa, 1899;
	Caenotriccus P.L. Sclater, 1888; Pseudomyobius Salvadori & Festa, 1899;
Gatunki
	P. pelzelni; P. simplex; P. ruficeps;
	P. pelzelni; P. simplex; P. ruficeps;

Pseudotriccus – rodzaj ptaków z podrodziny muchotyraników (Pipromorphinae) w rodzinie muchotyranikowatych (Pipromorphidae).

Występowanie

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Południowej oraz we wschodniej Panamie (Ameryka Centralna)^[5]^[6].

Morfologia

Długość ciała 11–11,5 cm; masa ciała 7–11 g^[6].

Systematyka

Etymologia

Pseudotriccus: gr. ψεῦδος pseudos „fałszywy”; τρίκκος trikkos „mały, nieznany ptak”; w ornitologii triccus oznacza ptaka z rodziny tyrankowatych^[7].
Caenotriccus: gr. καινος kainos „nowy”; τρίκκος trikkos „mały, nieznany ptak”; w ornitologii triccus oznacza ptaka z rodziny tyrankowatych^[8]. Gatunek typowy: Muscicapa ruficeps Lafresnaye, 1843.
Pseudomyobius: gr. ψευδος pseudos „fałszywy”; rodzaj Myiobius Darwin, 1839 (szczecinówka)^[9]. Gatunek typowy: Pseudomyobius annectens Salvadori & Festa, 1899 (= Pseudotriccus pelzelni Taczanowski & Berlepsch, 1885).

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki^[10]:

Pseudotriccus pelzelni Taczanowski & Berlepsch, 1885 – tyranulek brunatny
Pseudotriccus simplex (von Berlepsch, 1901) – tyranulek rdzawolicy
Pseudotriccus ruficeps (Lafresnaye, 1843) – tyranulek rudogłowy

Przypisy

↑ Pseudotriccus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ W. Taczanowski & H. von Berlepsch. Troisième liste des Oiseaux recueilllis per M. Stolzmann dans L’Eucadeur. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1885, s. 88, 1885. (fr.).
↑ P.L. Sclater: Catalogue of the Passeriformes, or perching birds in the collection of the British Museum. Cz. 14: Oligomyodæ, or the families Tyrannidæ, Oxyrhamphidæ, Pipridæ, Cotingidæ, Phytotomidæ, Philepittidæ, Pittidæ, Xenicidæ, and Eurylæmidæ. London: Printed by order of the TrusteeS, 1888, s. 86. (ang.).
↑ T. Salvadori & E. Festa. Viaggio del Dott. E. Festa nella Repubblica dell’Ecuador e regione vicina. Descrizione di tre nuove specie di uccelli. „Bollettino dei musei di zoologia ed anatomia comparata della R. Università di Torino”. 14 (362), s. 12, 1899. (wł.).
↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Tyrant flycatchers. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-02-06]. (ang.).
1 2 D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Tyrant Flycatchers (Tyrannidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2021. DOI: 10.2173/bow.tyrann2.01. [dostęp 2021-03-16]. (ang.).
↑ Pseudotriccus, [w:] The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-01-18] (ang.).
↑ Caenotriccus, [w:] The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-01-18] (ang.).
↑ Pseudomyobius, [w:] The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-01-18] (ang.).
↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Pipromorphinae Bonaparte, 1853 – muchotyraniki (wersja: 2020-12-25). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-02-06].

[itis-1] Pseudotriccus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[Taczanowski&Berlepsch-2] W. Taczanowski & H. von Berlepsch. Troisième liste des Oiseaux recueilllis per M. Stolzmann dans L’Eucadeur. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1885, s. 88, 1885. (fr.).

[Sclater-3] P.L. Sclater: Catalogue of the Passeriformes, or perching birds in the collection of the British Museum. Cz. 14: Oligomyodæ, or the families Tyrannidæ, Oxyrhamphidæ, Pipridæ, Cotingidæ, Phytotomidæ, Philepittidæ, Pittidæ, Xenicidæ, and Eurylæmidæ. London: Printed by order of the TrusteeS, 1888, s. 86. (ang.).

[Salvadori&Festa-4] T. Salvadori & E. Festa. Viaggio del Dott. E. Festa nella Repubblica dell’Ecuador e regione vicina. Descrizione di tre nuove specie di uccelli. „Bollettino dei musei di zoologia ed anatomia comparata della R. Università di Torino”. 14 (362), s. 12, 1899. (wł.).

[ioc-5] F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Tyrant flycatchers. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-02-06]. (ang.).

[Winkler&inni-6] 1 2 D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Tyrant Flycatchers (Tyrannidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2021. DOI: 10.2173/bow.tyrann2.01. [dostęp 2021-03-16]. (ang.).

[7] Pseudotriccus, [w:] The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-01-18] (ang.).

[8] Caenotriccus, [w:] The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-01-18] (ang.).

[9] Pseudomyobius, [w:] The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-01-18] (ang.).

[mk-10] Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Pipromorphinae Bonaparte, 1853 – muchotyraniki (wersja: 2020-12-25). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-02-06].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]