Pseudowiskacz stokowy
| Octomys mimax[1] | |
| Thomas, 1920 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Infragromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Infrarząd | |
| Nadrodzina | |
| Rodzina | |
| Rodzaj |
pseudowiskacz |
| Gatunek |
pseudowiskacz stokowy |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |
 | |
Pseudowiskacz stokowy[3] (Octomys mimax) – gatunek gryzonia z rodziny koszatniczkowatych (Octodontidae), jedyny przedstawiciel monotypowego rodzaju pseudowiskacz (Octomys)[3][4]. W wydanej w 2015 roku przez Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk publikacji „Polskie nazewnictwo ssaków świata” gatunkowi nadano nazwę pseudowiskacz stokowy, rezerwując nazwę pseudowiskacz dla rodzaju tych gryzoni[3].
Występuje u podnóża i na niższych zboczach Andów[4] pomiędzy 28°–32°S, na terenach części ekosystemu Monte w Catamarca, La Rioja, San Juan, i prowincji Mendoza w Argentynie[2].
Genetyka
Garnitur chromosomowy O. mimax tworzy 56 par chromosomów[5].
Przypisy
- ↑ Octomys mimax, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- 1 2 Octomys mimax, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- 1 2 3 Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
- 1 2 Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Octomys mimax w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 24 marca 2013]
- ↑ Luis C. Contreras, Juan C. Torres-Mura, Angel E. Spotorno, Laura I. Walker. Chromosomes of Octomys mimax and Octodontomys gliroides and Relationships of Octodontid Rodents. „Journal of Mammalogy”. 75 (3), s. 768-774, 1994. American Society of Mammalogists. JSTOR: 1382529. (ang.).