Ptaśnik plamisty
| Chersobius signatus[1] | |||
| (Gmelin, 1789) | |||
![]() | |||
![]() | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Chersobius signatus | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
![]() | |||
Ptaśnik plamisty (Chersobius signatus) – gatunek żółwia z rodziny żółwi lądowych i podrzędu żółwi skrytoszyjnych[3]. Endemit Republiki Południowej Afryki. Zagrożony wyginięciem.
Występowanie
Zasięg tego gatunku jest ograniczony do małego obszaru Little Namaqualand, suchego regionu na zachodzie RPA[3], gdzie żyje na skalistym podłożu i żeruje wśród skał w poszukiwaniu małych sukulentów, którymi się żywi[4].
Wygląd i rozmiary
Jest uznawany za najmniejszy gatunek żółwia[5][6]. Samce mierzą 6–8 cm długości prostego pancerza, podczas gdy większe samice mierzą do 10 cm[7]; ważą około 95–165 g[7]. Żółw ten posiada spłaszczoną skorupę z lekko ząbkowanymi krawędziami. Pomarańczowobrązowy karapaks jest pokryty wieloma czarnymi plamkami. Samce mają wyraźnie wklęsły plastron[8].
Ptaśnika plamistego można odróżnić od innych gatunków z rodzaju Chersobius po obecności plamek i pięciu palców na przednich łapach (w przeciwieństwie do blisko spokrewnionych z nim gatunków, które mają cztery palce na wszystkich czterech łapach)[8].
Tryb życia
Żółwie te są najbardziej aktywne wczesnym rankiem (szczególnie jesienią i wiosną, kiedy ma miejsce pora rozrodcza). Żywią się małymi sukulentami, które rosną pomiędzy skałami[9].
Rozmnażanie

Zaloty u tego gatunku polegają na tym, że samiec i samica kiwają głowami. Po kopulacji samica buduje gniazdo i składa kilka jaj w wilgotnej glebie między skałami. Młode ważą mniej niż 7 gramów, mają 30 mm długości i wychodzą z jaj po 100 do 120 dniach inkubacji. Przeciętna dojrzała samica składa do 5 jaj rocznie[9].
Zagrożenia i ochrona
Ptaśnik plamisty jest zagrożony przez ruch uliczny, niszczenie siedlisk (np. poprzez nadmierny wypas zwierząt czy przemysł wydobywczy), zmiany klimatu i kłusownictwo w celu handlu zwierzętami domowymi[10]. Innym zagrożeniem jest drapieżnictwo ze strony ptaków (zwłaszcza kruków srokatych[9]), ssaków (w tym psów domowych) czy węży[11].
Wiele osobników tego gatunku jest zabieranych z naturalnego środowiska każdego roku, a prawie wszystkie w rezultacie giną, ponieważ nie przystosowują się łatwo do diety w niewoli i zmian środowiskowych[12]. Jednak w przeciwieństwie do większości innych gatunków z rodzaju Chersobius ich dieta (choć bardzo zróżnicowana) nie jest wysoce wyspecjalizowana[12]. Dlatego gatunek ten może dobrze przystosować się do życia w niewoli, pod warunkiem, że poświęci się odpowiednią uwagę temperaturze, oraz wilgotności. Większość problemów z opieką w niewoli wynika z niewłaściwego odżywiania lub wysokiej wilgotności powietrza[12][11].
Gatunek wymieniony jest w II załączniku konwencji waszyngtońskiej (CITES)[13]. W RPA jest objęty ochroną prawną, zarówno na szczeblu krajowym, jak i regionalnym[2].
Przypisy
- ↑ Chersobius signatus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- 1 2 Chersobius signatus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- 1 2 P. Uetz & J. Hallermann, Chersobius signatus, [w:] The Reptile Database [online] [dostęp 2025-05-08] (ang.).
- ↑ S.R. Daniels i inni, Systematics and phylogeography of a threatened tortoise, the speckled padloper, „Animal Conservation”, 13 (3), 2010, s. 237–246, DOI: 10.1111/j.1469-1795.2009.00323.x, ISSN 1367-9430 (ang.).
- ↑ Robert W. Murphy, The Complete Illustrated Atlas of Reptiles and Amphibians for the Terrarium, by Fritz Jurgen Obst, Klaus Richter, and Udo Jacom [Review], „The Canadian field-naturalist”, 105 (2), 1991, s. 299–300, DOI: 10.5962/p.358022, ISSN 0008-3550.
- ↑ Najmniejsze organizmy, zwierzęta i rośliny | DinoAnimals.pl - Part 3 [online], dinoanimals.pl, 24 czerwca 2014 [dostęp 2025-05-08].
- 1 2 Bill Branch, Field Guide to Snakes and other Reptiles of Southern Africa. Third edition. Struik Publishers, 1998, ISBN 1-86872-040-3.
- 1 2 M.F. Bates, Cape Tortoises—Their identification and care, „African Journal of Herpetology”, 45 (2), 1996, s. 74–76, DOI: 10.1080/21564574.1996.9649968, ISSN 2156-4574.
- 1 2 3 Victor J.T. Loehr, Unexpected decline in a population of speckled tortoises, „The Journal of Wildlife Management”, 81 (3), 2017, s. 470–476, DOI: 10.1002/jwmg.21217, ISSN 0022-541X.
- ↑ Victor Loehr, Field Report: Homopus signatus [online], Tortoise Trust Web [dostęp 2025-05-07].
- 1 2 Victor J.T. Loehr, Structure and Dynamics of a Namaqualand Speckled Tortoise (Homopus signatus signatus) Population over 5 Years of Rainfall Variation, „Chelonian Conservation and Biology”, 9 (2), 2010, s. 223–230, DOI: 10.2744/ccb-0817.1, ISSN 1071-8443.
- 1 2 3 Victor J.T. Loehr, Natural Diet of the Namaqualand Speckled Padloper (Homopus signatus signatus), „Chelonian Conservation and Biology”, 5 (1), 2006, s. 149–152, DOI: 10.2744/1071-8443(2006)5[149:ndotns]2.0.co;2, ISSN 1071-8443.
- ↑ Chersobius signatus, [w:] Species+ [online], UNEP-WCMC, CITES Secretariat [dostęp 2025-05-08] (ang.).


