Ptilorrhoa

Ptilorrhoa
J.L. Peters, 1940[1]
Ilustracja
Ściółkarz plamoskrzydły (P. leucosticta) na ilustracji J. Smita opublikowanej w czasopiśmie „Proceedings of the Zoological Society of London” w 1873 roku[2]
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

pieszaki

Rodzaj

Ptilorrhoa

Typ nomenklatoryczny

Eupetes caerulescens Temminck, 1836

Synonimy
Gatunki

4 gatunki – zobacz opis w tekście

Zasięg występowania
Mapa występowania

Ptilorrhoarodzaj ptaków z rodziny pieszaków (Cinclosomatidae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące endemicznie na Nowej Gwinei i kilku sąsiednich wyspach[4].

Morfologia

Długość ciała 20–24 cm; masa ciała 49–74 g[5].

Systematyka

Rodzaj zdefiniował w 1940 roku amerykański ornitolog James Lee Peters na łamach „The Auk[1]. Jako gatunek typowy Peters wyznaczył ściółkarza modrego (P. caerulescens).

Etymologia

  • Ptilorrhoa: gr. πτιλον ptilon „pióro”; ορρος orrhos „zad, kuper”[6].
  • Mollitor: łac. molitor „młynarz, budowniczy”, od moliri „trudzić”, od moles, molis „trud”[7]. Typ nomenklatoryczny: Munia leucosticta Salvadori, 1876.

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki[8]:

  • Ptilorrhoa leucosticta (P.L. Sclater, 1874) – ściółkarz plamoskrzydły
  • Ptilorrhoa castanonota (Salvadori, 1876) – ściółkarz strojny
  • Ptilorrhoa caerulescens (Temminck, 1836) – ściółkarz modry
  • Ptilorrhoa geislerorum (A.B. Meyer, 1892) – ściółkarz brązowogłowy

Przypisy

  1. 1 2 J.L. Peters. Geographical Variation in the Carolina Wren. The Auk”. 57 (1), s. 94, 1940. (ang.).
  2. P.L. Sclater. Characters of new Species of Birds Discovered in New Guinea by Signor D’Albertis. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1873, s. ryc. lii, 1873. (ang.).
  3. T. Iredale: Birds of New Guinea. Cz. 2. Melbourne: Georgian House, 1956, s. 86. (ang.).
  4. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (redaktorzy), Australasian babblers, logrunners, satinbirds, painted berrypeckers, wattlebirds, whipbirds [online], IOC World Bird List (v15.1) [dostęp 2025-04-06] (ang.).
  5. D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette, Quail-thrushes and Jewel-babblers (Cinclosomatidae), version 1.0, [w:] S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2021, Ptilorrhoa, DOI: 10.2173/bow.cinclo2.01 [dostęp 2023-06-02] (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  6. The Key to Scientific Names, Ptilorrhoa [dostęp 2023-06-02].
  7. The Key to Scientific Names, Mollitor [dostęp 2023-06-01].
  8. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko, Rodzina: Cinclosomatidae Bonaparte, 1854 – pieszaki – Quail-thrushes and Jewel-babblers (wersja: 2024-06-20), [w:] Kompletna lista ptaków świata [online], Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego [dostęp 2025-04-06].

Bibliografia

  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).