Ptolemeusz z Mauretanii

Ptolemeusz

król Mauretanii
Okres	od 23 n.e. do 40 n.e.
Dane biograficzne
Data urodzenia	1 p.n.e.
Data śmierci	40 n.e.
Ojciec	Juba II
Matka	Kleopatra Selene II

Ptolemeusz z Mauretanii (gr. Ptolemajos) (ur. 1 p.n.e., zm. 40 n.e.) – król Mauretanii w latach 23–40^[1].

Ptolemeusz był synem króla Juby II i Kleopatry Selene, córki królowej Egiptu Kleopatry VII i Marka Antoniusza. Zasiadał na tronie mauretańskim jako następca Juby w latach 23–40. Został zabity z rozkazu cesarza Kaliguli. Powodem uśmiercenia była zazdrość Kaliguli o to, że Ptolemeusz pokazał się publicznie w bardziej okazałym płaszczu niż cesarz^[2]. Jego królestwo Kaligula włączył do cesarstwa jako prowincję Mauretanię, podzieloną później przez Klaudiusza na dwie: Mauretania Caesariensis i Mauretania Tingitana. Był po kądzieli ostatnim przedstawicielem dynastii Ptolemeuszy^[3][1].

Źródła

• Gajusz Swetoniusz Trankwillus: Żywoty cezarów. Przekład i wstęp Janina Niemirska-Pliszczyńska, przedmowa Józef Wolski. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1987. ISBN 83-04-01648-6.

Opracowania

• Sally-Ann Ashton: Ostatnie królowe Egiptu. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona, 2006. ISBN 83-11-10557-X.
• Bogusław Kwiatkowski: Poczet faraonów: życie, legenda, odkrycia. Warszawa: Wydawnictwo Iskry, 2002. ISBN 83-207-1677-2.
• Anna Świderkówna: Siedem Kleopatr. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008. ISBN 978-83-01-15489-9.