Pułk Pontonowy

1 Samodzielny Zmotoryzowany Pułk Pontonowo-Mostowy

Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1945
Rozformowanie	1949
Tradycje
Nadanie sztandaru	29 października 1945
Dowódcy
Pierwszy	płk Włodzimierz Piliński
Organizacja
Dyslokacja	Włocławek
Rodzaj wojsk	Wojska inżynieryjne
Podległość	Naczelne Dowództwo WP
Odznaczenia

1 Samodzielny Zmotoryzowany Pułk Pontonowo-Mostowy' – związek taktyczny wojsk inżynieryjno-saperskich ludowego Wojska Polskiego.

Na podstawie rozkazu Nr 067 Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego z 27 września 1945roku, dwa bataliony pontonowo-mostowe (6 i 31) wyłączono ze składu 3 Brygady Pontonowo – Mostowej i na ich podstawie sformowano 1 Samodzielny Zmotoryzowany Pułk Pontonowo-Mostowy z miejscem stacjonowania we Włocławku. W 1949 1 Samodzielny Zmotoryzowany Pułk Pontonowo-Mostowy przeformowano na 3 Warszawski Pułk Pontonowy. Pułk stacjonował we Włocławku^[1].

• dowódca pułku - płk Włodzimierz Piliński
• zastępca dowódcy ds. wychowawczych – kpt Władysław Mydłowski
• pomocnik dowódcy ds. technicznych – mjr Cyryl Borak
• szef sztabu – mjr inż. Anatol Wesołowski

Sztandar ufundowany przez społeczeństwo Włocławka i Kujaw został wręczony 29 października 1945 roku. Na mocy rozkazu Naczelnego Dowódcy WP nr 263 z 1 listopada 1945 roku, Pułk został odznaczony Orderem Krzyża Grunwaldu III klasy aktu dekoracji dokonał w Szczecinie w „Dniu Sapera” (16 kwietnia 1946) Prezydent RP. W uznaniu zasług bojowych w szturmie Berlina uchwałą Rady Najwyższej ZSRR z 8 VII 1945 r. Pułk został odznaczony orderem Czerwonej Gwiazdy. Jednostce nadano tytuł wyróżniający i miano "Warszawskiej".

• „Zarys historii wojennej Pułków Polskich w kampanii wrześniowej” 3 Włocławski Pułk Pontonowy, ISBN 83-85621-46-6, Oficyna wydawnicza „Ajaks”, Pruszków 1994