Pucadelphys
| Pucadelphys | |||
| Marshall & Muizon, 1988[1] | |||
![]() Szczątki subfosylne Pucadelphys | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd |
Peradectia | ||
| Rodzina |
Pucadelphyidae | ||
| Rodzaj |
Pucadelphys | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Pucadelphys andinus Marshall & Muizon, 1988 | |||
| Gatunki | |||
| |||
Pucadelphys – wymarły rodzaj ssaka niższego z rodziny Pucadelphyidae, żyjący we wczesnym paleocenie. Odkryty na terenie Boliwii.
Etymologia
- Pucadelphys: Puca Group, obejmująca formację El Molino (nazwy puca lub puka oznaczające w keczua czerwony); rdzeń -delphys używany w wielu łacińskich nazwach rodziny dydelfowatych[1].
- andinus: nowołac. Andinus „andyjski, z Andów”, od Andium „Andy”[1].
Przypisy
- 1 2 3 L.G. Marshall & C. Muizon. The dawn of the Age of Mammals in South America. „National Geographic Research”. 4 (1), s. 27, 1988.
