Purchawka łatkowata
 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
purchawka łatkowata |
| Nazwa systematyczna | |
| Lycoperdon mammiforme Pers. Syn. meth. fung. (Göttingen) 1: 146 (1801) | |
Purchawka łatkowata (Lycoperdon mammiforme Pers.) – gatunek grzybów z rodziny purchawkowatych (Lycoperdaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Lycoperdon, Lycoperdaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Niektóre synonimy naukowe[2]:
- Lycoperdon velatum Vittad. 1842
- Utraria velata (Vittad.) Quél. 1873
Nazwę polską podała Wanda Rudnicka-Jezierska w 1991 r[3].
Morfologia
Kulistawy do gruszkowatego; młody – czystobiały, o powierzchni delikatnie ziarnistej, na której znajduje się szybko odpadająca płatami zewnętrzna warstwa pokrywy zewnętrznej, później nieco ochrowy, na starość czekoladowobrązowy.
- Wnętrze owocnika
Za młodu białe i miękkie jak wata, dojrzałe brązowe jak umbra, otwierające się na szczycie i rozpadające na pylistą masę zarodników{[4].
Występowanie i siedlisko
Opisano występowanie tego gatunku w Europie oraz Japonii[5]. W Polsce gatunek rzadki. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status V – gatunek narażony, który zapewne w najbliższej przyszłości przesunie się do kategorii gatunków wymierających, jeśli nadal będą działać czynniki zagrożenia[6]. Znajduje się na listach gatunków zagrożonych także w Estonii, Norwegii, Szwecji, Finlandii i Niemczech[3].
Rośnie na ziemi w różnego typu lasach, rzadziej na pastwiskach i łąkach. Pojawia się w miesiącach sierpień-październik[3].
Znaczenie
Saprotrof[3]. Grzyb jadalny, który jednak z powodu swojej rzadkości i wątpliwych wartości spożywczych nie powinien być zbierany[4].
Przypisy
- 1 2 Index Fungorum. [dostęp 2020-09-01]. (ang.).
- ↑ Species Fungorum. [dostęp 2013-09-20]. (ang.).
- 1 2 3 4 Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
- 1 2 Edmund Garnweidner, Hertha Garnweidner, Alicja Borowska, Alina Skirgiełło: Grzyby : przewodnik do poznawania i oznaczania grzybów Europy Środkowej. Warszawa: MUZA SA, 2006, s. 204. ISBN 83-7319-976-4.
- ↑ Discover Life Maps. [dostęp 2016-01-10].
- ↑ Zbigniew Mirek: Red list of plants and fungi in Poland = Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany. Polish Academy of Sciences, 2006. ISBN 83-89648-38-5.