Pyszczkowiak atlantycki

Pyszczkowiak atlantycki
Oxymycterus dasytrichos[1]
(Schinz, 1821)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

chomikowate

Podrodzina

bawełniaki

Plemię

Akodontini

Rodzaj

pyszczkowiak

Gatunek

pyszczkowiak atlantycki

Synonimy
  • Mus dasytrichos Schinz, 1821[2]
  • Hypudaeus dasytrichos: Wied-Neuwied, 1826[3]
  • Hesperomys [Oxymycterus] rostellatus Wagner, 1842[4]
  • Oxymycterus hispidus Pictet, 1843[5]
  • Mus hispidulus Schinz, 1845[6]
  • Oxymycterus dasytrichus[a]: Trouessart, 1897[7]
  • Oxymycterus roberti O. Thomas, 1901[8]
  • Oxymycterus angularis O. Thomas, 1909[9]
  • Oxymycterus dasytrichus[a]: Tate, 1932[10]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[11]

Pyszczkowiak atlantycki[12], pyszczkowiak kanciasty[12], pyszczkowiak kosmaty[12], pyszczkowiak araukariowy[12] (Oxymycterus dasytrichos) – gatunek ssaka z podrodziny bawełniaków (Sigmodontinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).

Zasięg występowania

Pyszczkowiak atlantycki występuje we wschodniej Brazylii (Alagoas, Ceará i Pernambuco)[13][14][11][15].

Taksonomia

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1821 roku szwajcarski lekarz i przyrodnik Heinrich Rudolf Schinz nadając mu nazwę Mus dasytrichus[2]. Holotyp pochodził z dolnego biegu rzeki Mucuri, w stanie Bahia, w Brazylii[15].

Powszechnie stosowana nazwa gatunkowa dasytrichus jest nieuzasadnioną poprawką oryginalnej nazwy dosytrichos[13]. Obecna koncepcja taksonomiczna O. dosytrichos obejmuje taksony rostellatus, hispidus, roberti i angularis[13]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[13].

Etymologia

  • Oxymycterus: gr. οξυς oxus „ostry, spiczasty”; μυκτηρ muktēr, μυκτηρος muktēros „pysk, nos”, od μυκτεριζω mukterizō „kręcić nosem”[16].
  • dasytrichos: gr. δασυς dasus „włochaty, kosmaty”[17]; θριξ thrix, τριχος trikhos „włosy”[18].

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) 125–197 mm, długość ogona 90–156 mm, długość ucha 18–26 mm, długość tylnej stopy 30–42 mm; masa ciała 40–105 g[14].

Ekologia

Zamieszkuje tropikalny, suchy scrub oraz otwarte obszary[11]. Zwierzę lądowe[11].

Status i zagrożenia

Ze względu na rozpowszechnienie i populację IUCN oceniło go na najmniejszej troski[11]. Gatunek ten nie ma większych zagrożeń[11].

Uwagi

  1. 1 2 Niepoprawna późniejsza pisownia Mus dasytrichos Schinz, 1821.

Przypisy

  1. ↑ Oxymycterus dasytrichos, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. 1 2 H.R. Schinz: Das Thierreich, eingetheilt nach dem Bau der Thiere als Grundlage ihrer Naturgeschichte und der vergleichenden Anatomie von den Herrn Ritter von Cuvier. Cz. 1: Säugethiere und Vögel. Stuttgart und Tübingen: in der J.G. Cotta’schen Buchhandlung, 1821, s. 288. (niem.).
  3. ↑ M. zu Wied-Neuwied: Beiträge zur Naturgeschichte von Brasilien. Weimar: Im Verlage des Landes-Industrie-Comptoirs, 1825, s. 425. (niem.).
  4. ↑ J.A. Wagner. Diagnosen neuer Arten brasilischer Säugthiere. „Archiv für Naturgeschichte”. 8 (1), s. 361, 1842. (niem.).
  5. ↑ F.-J. Pictet. Description de l’Oxymycterus hispidus. „Memoires de la Société de physique et d’histoire naturelle de Genève”. 10 (1–2), s. 212, 1843. (ang.).
  6. ↑ H.R. Schinz: Systematisches Verzeichniss aller bis jetzt bekannten Säugethiere oder Synopsis Mammalium nach dem Cuvier’schen System. Cz. 2. Solothurn: Verlag von Jent und Bakmann, 1845, s. 179. (niem.).
  7. ↑ É.L. Trouessart: Catalogus mammalium tam viventium quam fossilium. Wyd. Nova ed. (prima completa). Cz. 1: Primates, Prosimiae, Chiroptera, Insectivora. Berolini: R. Friedländer & sohn, 1897, s. 539. (łac.).
  8. ↑ O. Thomas. On mammals obtained by Mr. Alphonse Robert on the Rio Jordäo, S. W. Minas Geraes. „The Annals and Magazine of Natural History”. Seventh series. 8, s. 530, 1901. (ang.).
  9. ↑ O. Thomas. Notes on some South-American mammals, with descriptions of new species. „The Annals and Magazine of Natural History”. Eight series. 4, s. 237, 1909. (ang.).
  10. ↑ G.H.H. Tate. The taxonomic history of the South and Central American akodont rodent genera: Thalpomys, Deltamys, Thaptomys, Hypsimys, Bolomys, Chroeomys, Abrothrix, Scotinomys, Akodon, (Chalcomys and Akodon), Microxus, Podoxymys, Lenoxus, Oxymycterus, Notiomys, and Blarinomys. „American Museum novitates”. 582, s. 17, 1932. (ang.).
  11. 1 2 3 4 5 6 C.R. Bonvicino, Oxymycterus dasytrichus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2021-3 [dostęp 2021-12-19] (ang.).
  12. 1 2 3 4 W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 253. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  13. 1 2 3 4 C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 412. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  14. 1 2 U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 464. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
  15. 1 2 D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Oxymycterus dasytrichus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-02].
  16. ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 491, 1904. (ang.).
  17. ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 68.
  18. ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 236.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.