Queen Mary’s Peak

Queen Mary’s Peak

Państwo	Wielka Brytania
Terytorium zamorskie	Wyspa Świętej Heleny, Wyspa Wniebowstąpienia i Tristan da Cunha
Pasmo	Grzbiet Śródatlantycki
Wysokość	2062 m n.p.m.
Wybitność	2062 m
Położenie na mapie Oceanu Atlantyckiego Queen Mary’s Peak
37°05′30″S 12°17′00″W/-37,091667 -12,283333

Queen Mary’s Peak – wulkan tarczowy na wyspie Tristan da Cunha. Jest to najwyższy szczyt brytyjskiego terytorium zamorskiego Wyspa Świętej Heleny, Wyspa Wniebowstąpienia i Tristan da Cunha. Nazwany został na cześć królowej Wielkiej Brytanii Marii Teck.

Queen Mary’s Peak jest szczytem wulkanu tarczowego, który tworzy wyspę Tristan da Cunha. Na szczycie znajduje się krater o średnicy 300 metrów, w którym znajduje się jezioro kraterowe w kształcie serca. Jezioro to jest zazwyczaj zamarznięte zimą, a górne stoki wulkanu są pokryte śniegiem^[1].

Pierwsza zaobserwowana erupcja wulkanu miała miejsce 10 października 1961 roku z otworu na północnym brzegu wyspy i trwała do marca 1962 roku. Cała populacja wyspy, licząca 264 osoby, została ewakuowana i powróciła dopiero w 1963 roku. W XVIII wieku miała miejsce erupcja na głównym szczycie Tristan da Cunha, kiedy wyspa nie była zamieszkana. Mieszkańcy nie byli świadomi wcześniejszej aktywności wulkanicznej przed erupcją w 1961 roku, ponieważ nie znaleźli żadnych dowodów na wcześniejsze erupcje.^[2]

Queen Mary’s Peak był używany przez żeglarzy na trasie z Europy do Oceanu Indyjskiego jako pomoc nawigacyjna. W XVII wieku Kompania Wschodnioindyjska instruowała kapitanów, aby żeglowali przez Tristan da Cunha.

Pierwsza udana wspinaczka na szczyt miała miejsce w styczniu 1817 roku. Queen Mary’s Peak jest stromy i wspinaczka może zająć od 5 do 10 godzin, w zależności od zdolności wspinacza. Wspinaczka jest dozwolona tylko w towarzystwie lokalnego przewodnika.

• Queen Mary’s Peak