Rémy Vancottem
| |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||
| Biskup diecezjalny Namur | |||
| Okres sprawowania |
2010–2019 | ||
| Wyznanie | |||
| Kościół | |||
| Prezbiterat |
27 czerwca 1969 | ||
| Nominacja biskupia |
15 lutego 1982 | ||
| Sakra biskupia |
21 marca 1982 | ||
| Odznaczenia | |||
 | |||
| Data konsekracji |
21 marca 1982 | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||
| Współkonsekratorzy |
Emiel-Jozef De Smedt | ||||||||
| |||||||||
Rémy Victor Vancottem (ur. 25 lipca 1943 w Tubize) – belgijski duchowny rzymskokatolicki, biskup diecezjalny Namur w latach 2010–2019.
Życiorys
Święcenia kapłańskie otrzymał 27 czerwca 1969 z rąk kard. Léon-Joseph Suenensa i uzyskał inkardynację do archidiecezji Mechelen-Bruksela. Przez wiele lat pracował w brukselskim seminarium duchownym i odpowiadał za formację duchowieństwa z wikariatów brukselskiego i Brabancji Walońskiej[1].
15 lutego 1982 papież Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym archidiecezji Mechelen-Bruksela, ze stolicą tytularną Unizibira. Sakry biskupiej udzielił mu kard. Godfried Danneels. W archidiecezji pełnił funkcję wikariusza generalnego dla Brabancji Walońskiej[1].
31 maja 2010 został mianowany biskupem diecezjalnym Namur[1]. 5 czerwca 2019 przeszedł na emeryturę[2].
W 2019 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej[3].
Bibliografia
- Rémy Vancottem [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2011-06-18] (ang.).
Przypisy
- 1 2 3 NOMINA DEL VESCOVO DI NAMUR (BELGIO). vatican.va, 2010-05-31. [dostęp 2021-04-08]. (wł.).
- ↑ Rinuncia del Vescovo di Namur (Belgio) e nomina del successore. vatican.va, 2019-06-05. [dostęp 2021-04-08]. (wł.).
- ↑ M.P. z 2019 r. poz. 1100