Radkowa Dziura I
| Plan jaskini | |
![]() | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
8,5 m |
| Głębokość |
1,5 m |
| Deniwelacja |
1,5 m |
| Wysokość otworów |
1195 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
120 m |
| Ekspozycja otworów |
ku W |
| Data odkrycia |
1993 rok |
| Odkrywca |
R. Cygan |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.E-08.47 |
Położenie na mapie Tatr ![]() | |
Położenie na mapie Karpat ![]() | |
Radkowa Dziura I – jaskinia w północnej ścianie Zbójnickiej Turni w zachodnich stokach Gubalca w Dolinie Kościeliskiej w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się w Wąwozie Kraków, poniżej Jaskini Poszukiwaczy Skarbów, na wysokości 1195 m n.p.m. Długość jaskini wynosi 8,5 metrów, a jej deniwelacja 1,5 metrów[1].

Opis jaskini
Jaskinię stanowi idący w dół, prosty korytarz zaczynający się w niewielkim, półokrągłym otworze wejściowym, a kończący zawaliskiem[2].
Przyroda
W jaskini występuje mleko wapienne i nacieki grzybkowe. Ściany są wilgotne, rosną na nich mchy, glony i porosty[2].
Historia odkryć
Jaskinię odkrył R. Cygan w 1993 roku. Jej plan i opis sporządziła I. Luty przy pomocy R. Cygana i J. Iwanickiego (jr) w 1994 roku[2].
Przypisy
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 23 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-23] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-23].
- 1 2 3 Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-11-19].


