Radosław Domke

Radosław Domke (ur. 20 czerwca 1981) - doktor habilitowany nauk humanistycznych, profesor uczelni, polski historyk, filmoznawca i geopolityk. Uczeń prof. dra hab. Czesława Osękowskiego.

Radosław Domke

Data urodzenia	20 czerwca 1981
doktor habilitowany historii
Specjalność: Historyk, filmoznawca, geopolityk
Alma Mater	Uniwersytet Zielonogórski
Doktorat	2008
Habilitacja	2017
Historyk, filmoznawca, geopolityk

Ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Zielonogórskim w 2005 roku. Doktorat z historii obronił mając ukończone 26 lat, a habilitację uzyskał w wieku 35, stając się najmłodszym samodzielnym pracownikiem naukowym w historii Instytutu Historii UZ^[1]. Publikował na łamach: „Dziejów Najnowszych”, „Pamięci i Sprawiedliwości”, „Res Historica”, „UR Journal of Humanities and Social Sciences”, „Skrzydlatej Polski, „Terra Sebus”, „UR Journal of Social Science”, „Rocznika Zachodniopomorskiego”, „Studiów Zachodnich”, „Rocznika Ziem Zachodnich”, „In Gremium”, „Przeglądu Historycznego”, „Polska 1944/45-1989. Studia i Materiały”, „Rocznika Lubuskiego” i wielu innych. Recenzent Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki oraz takich czasopism naukowych jak: „Klio”, „Sobótka”, „Roczniki Polsko-Niemieckie”. Recenzent rozpraw doktorskich (UAM, UWr), monografii habilitacyjnej (UŁ) oraz licznych prac zbiorowych. Promotor w jednym zakończonym wyróżnieniem przewodzie doktorskim (UZ) oraz członek komisji w jednym przewodzie habilitacyjnym (UZ). Wykładał za granicą dla studentów niemieckich (2012), hiszpańskich (2015) oraz rumuńskich (2023, 2024). Uczestniczył w kilkumiesięcznych stażach naukowych (m.in. Uniwersytet Śląski w Opawie). Swoje badania prezentował na kilkudziesięciu konferencjach naukowych (m.in. Cambridge, Praga, Budapeszt, Drezno, Kraków, Warszawa, Łódź Gdańsk, Lublin, Wrocław, Szczecin, Zielona Góra, Katowice, Kielce, Rzeszów). Specjalizuje się w historii Polski po II wojnie światowej, historii filmu oraz historii społecznej^[2]. Wielokrotnie wypowiadał się jako ekspert w telewizji (Discovery Channel^[3], TVP) oraz w radiu (Radio Zachód, Radio Index)^[4].

Członek PTH oraz PTBNFiM. W latach 2009-2012 prezes PTG ^[5]. Redaktor naczelny rocznika naukowego „Studia Zachodnie”^[6].

Autor 175 publikacji w języku polskim, angielskim oraz niemieckim^[7]. Pierwszy tłumacz na język polski monumentalnego dzieła geopolitycznego Halforda Johna Mackindera Democratic Ideals and Reality, które opatrzył kilkuset przypisami.

Najważniejsze publikacje:

• Przemiany społeczne w Polsce w latach 70. XX wieku, Zielona Góra 2016, ss. 430.
• Dolny Śląsk i ziemia lubuska w filmach polskich po 1945 roku, Kraków 2020, ss. 280. (razem z Jackiem Szymalą)
• H.J. Mackinder, Demokratyczne ideały a rzeczywistość, Zielona Góra 2017, ss. 212. (przekład z j. ang. i oprac.)
• Pięćdziesiąt lat zielonogórskiego AZS, Zielona Góra 2017, ss. 163. (razem z Tomaszem Grzybowskim)
• Pędzące stulecie. Wykłady z historii XX wieku, Zielona Góra 2016, ss. 149.
• Church, Clergy and Religion in the Contemporary Polish Film Discourse in the Years 1968-1990, „Annales Universitatis Apulensis. Series Historica”, 2024, vol. 28, s. 281—302.
• Ojciec polskiego dokumentu. Uwag kilka na temat monografii i Marka Cieślińskiego pt. Poruszyć miliony. Kino Jerzego Bossaka, „Dzieje Najnowsze”, 2024, LVI, 2, s. 225—237.
• Ecology and environmental protection in the People’s Republic of Poland, „International Journal of Humanities Social Science and Management”, 2023, vol. 3, Iss. 3, s. 415—427.
• Historia społeczna PRL filmem pisana. Kilka uwag na marginesie monografii Doroty Skotarczak, "Stanisław Bareja. Jego czasy i filmy", Łódź 2022, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego ("PRL. Biografie"), ss. 257, „Dzieje Najnowsze”, 2023, LV, 1, s. 231—243.
• Obraz służb mundurowych w kinie PRL (1968-1990), 2023, „Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska”, sec. F, vol. 78, s. 229—265.
• Partia na srebrnym ekranie, „Polska 1944/45-1989. Studia i Materiały”, 2023, nr 21, s. 203—218.
• Traces of the Communist Era in the Names of Streets and Infrastructure in Zielona Góra: A Contribution to Polish Historical Policy Following the Fall of Communism, „Terra Sebus”, 2023, vol. 15, s. 297—307.
• Wizerunek pracownika fizycznego w wybranych filmach polskich 1968-1990 o tematyce współczesnej, „Res Historica”, 2022, nr 53, s. 573—602.
• Obraz intelektualisty we współczesnym dyskursie filmowym lat 1968-1990, „Dzieje Najnowsze”, 2020, R. LII, nr 2, s. 155—181.
• Science-fiction Plots as an Allegory of Totalitarian Society and State in Cinematography of the Late Communist Poland, „Journal of Modern Education Review”, 2019, vol. 9, No. 1, s. 66—72.

Prywatnie miłośnik sportów ekstremalnych oraz dalekich podróży.