Radoslav Petković

Radoslav Petković
Радослав Петковић
Data i miejsce urodzenia

21 lipca 1953
Belgrad

Data i miejsce śmierci

27 października 2024
Nowy Sad

Narodowość

serbska

Język

serbski

Alma Mater

Uniwersytet w Belgradzie

Dziedzina sztuki

literatura

Radoslav Petković, cyr. Радослав Петковић (ur. 21 lipca 1953 w Belgradzie, zm. 27 października 2024 w Nowym Sadzie[1]) – serbski pisarz, tłumacz i publicysta.

Życiorys

Był synem inżyniera i nauczycielki języka francuskiego[1]. W 1982 ukończył studia filologiczne na Uniwersytecie Belgradzkim. Po studiach pracował w czasopiśmie Књижевна критика, w latach 1988-1994 pełnił funkcję sekretarza Fundacji Ivo Andricia, a od 1994 utrzymywał się głównie z pisarstwa[1]. W latach 2001-2004 kierował Instytutem Podręczników i Pomocy Szkolnych w Belgradzie. Felietony Petkovicia ukazywały się regularnie w czasopiśmie Блиц, współpracował też z tygodnikiem Време[2]. Do 2000 mieszkał w Belgradzie, skąd przeniósł się do Pančeva, a w 2006 do Nowego Sadu. W latach 2009-2018 pracował w Wydziale Kultury Autonomicznego Okręgu Wojwodiny[1]. Zmarł w 2024 w Nowym Sadzie, pochowany w Alei Zasłużonych Nowego Cmentarza w Belgradzie[2].

Był żonaty (żona Vladislava z d. Gordić).

Twórczość

Dorobek twórczy Petkovicia obejmuje pięć powieści, dwa tomy opowiadań i siedem tomów esejów, powstałych w latach 1979–2017[1]. Petković był także tłumaczem literatury angielskiej - przełożył na język serbski dzieła Tolkiena, Chestertona, Roberta Louisa Stevensona i Daniela Defoe[1].

Twórczość

Powieści

  • 1979: Put u Dvigrad
  • 1983: Zapisi iz godine jagoda
  • 1986: Senke na zidu
  • 1987: Sudbina i komentari
  • 1990: Savršeno secanje na smrt

Opowiadania

  • 1989: Izveštaj o kugi
  • 1998: Čovek koji je živeo u snovima

Eseje

  • 1995: Ogled o mački
  • 1992: O Makelanđelu govoreci
  • 1995: Vizantijski internet
  • 1996: Upotreba vilenjaka
  • 1998: Događaj godine
  • 2009: Srednevekovni putovođa
  • 2010: Kolumbovo jaje

Tłumaczenia na język polski

  • 2002: Objawienie, tł. Katarzyna Szymczak, Arkusz. 2002/3, s. 2.
  • 2003: Baje się stare bajanie o dziadku i wnuku, tł. Bożena Klog-Gogolewska, Tygiel Kultury 2003/7-9, s. 130–134.

Nagrody i wyróżnienia

  • 1981: Nagroda Miloša Crnjanskiego za książkę Пут у Двиград
  • 1994: Nagroda NIN za książkę Судбина и коментари
  • 1994: Nagroda Mešy Selimovicia za książkę Судбина и коментари
  • 2009: Nagroda Borisava Stankovicia za książkę Савршено сећање

Przypisy

Bibliografia