Raffaele Cadorna
%252C_by_Carlo_Ademollo_(1825-1911).jpg) Raffaele Cadorna na portrecie autorstwa Carla Ademollego | |
| generał | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1832−1870 |
| Główne wojny i bitwy |
wojny o niepodległość Włoch, |
| Późniejsza praca |
polityk |
| Odznaczenia | |
        | |
Raffaele Cadorna (ur. 9 lutego 1815 w Mediolanie, zm. 6 lutego 1897 w Turynie) − włoski generał, jeden z przywódców procesu jednoczenia Włoch, głównodowodzący wojsk zdobywających Państwo Kościelne w 1870 roku.
Życiorys
Urodził się w piemonckim Mediolanie. Począwszy od 1832 roku uczył się w szkole wojskowej w Turynie, w 1840 roku wstąpił do korpusu inżynieryjnego i dowodził, od marca 1848 do sierpnia 1849 roku, grupą ochotników w tym korpusie, którzy zostali sformowani w batalion wysłany na front wojny przeciw Austrii. Była to jedna z wojen o niepodległość Włoch.
Cadorna walczył w wojnie krymskiej, następnie w bitwie pod Solferino, w 1859 roku dosłużył się stopnia pułkownika.
W tym samym roku został ministrem wojny w republikańskim rządzie Toskanii. Jako generał służył w korpusie walczącym przeciw Austrii w wojnie siedmiotygodniowej z 1866 roku. Następnie prowadził ofensywę włoską w Państwie Kościelnym i zdobył Rzym 20 września 1870 roku. Po tej kampanii został mianowany senatorem.
Wkrótce później opuścił funkcje publicznie i osiadł w Toskanii, zmarł 6 lutego 1897 w Turynie.
Twórczość
- Il generale Raffaele Codorna nel risorgimento italiano,
- La liberazione di Roma Nell'anno 1870[1].
Przypisy
- ↑ Mała Encyklopedia 1967 ↓, s. 206.
Bibliografia
- Mała Encyklopedia Wojskowa. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.