Ragtime

Drugie wydanie „Maple Leaf Rag”. To jeden z najbardziej znanych utworów tej formy muzycznej
Ragtime
Pochodzenie

blues, muzyka poważna, walk-around[1], cake-walk[1], marsz[1], polka[1], kadryl[1], wodewil, muzyka taneczna

Czas i miejsce powstania

koniec XIX wieku[1], USA[1]

Instrumenty

fortepian, pianino, pianola, gitara klasyczna, gitara akustyczna[2], gitara 12-sto strunowa[2]

Największa popularność

koniec XIX wieku, początek i pierwsza dekada XX wieku

Gatunki pokrewne

jazz

Podgatunki
dixieland[1], jazz nowoorleański
Style regionalne
Nowy Orlean[1], Sedalia[1], St. Louis[1], Nowy Jork[1]
Inne tematy
ragtime bands[1]

Ragtimeforma muzyczna wywodząca się z formy tanecznej[3]. Metrum parzyste 2/4 (z wyjątkami), tempo umiarkowane, rytm złożony i kunsztowny, silnie synkopowany[3] (stąd nazwa pochodząca od angielskich słów ragged time – poszarpane metrum[4]), z jednostajnym, zazwyczaj ósemkowym akompaniamentem w partii basowej[3] (faktura homofoniczna).

Ragtime do poziomu muzyki wyniósł afroamerykański kompozytor i pianista Scott Joplin. Ragtime standardowo był grany na solowym instrumencie klawiszowym (pianino, fortepian[3], pianola) i z tymi instrumentami najczęściej jest utożsamiany, jednak Big Bandy w takich ośrodkach jak Nowy Orlean i Nowy Jork, powstały właśnie na tej formie muzycznej.

Ragtime również powiązany jest z bluesem, można go grać na gitarze. Wielu bluesmanów łączyło swą muzykę z właśnie ragtimem. Przykładem fuzji bluesa i ragtime jest Blind Willie McTell i jego utwór „Georgia Rag”[5].

Wybrane ragtime’y

Przedstawiciele

Poniżej wymieniono najbardziej znanych kompozytorów muzyki ragtime, wraz z reprezentowanymi przez nich odmianami regionalnymi tego stylu:

Kompozytorzy, odnoszący się do stylu ragtime:

Grace and Beauty
James Scott, „Grace and Beauty” (1909)
Frog Legs Rag
Pierwszy hit Jamesa Scotta, „Frog Legs Rag” (1906)
Maple Leaf Rag
Scott Joplin, „Maple Leaf Rag” (1899)

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 Ragtime. rmfclassic.pl. [dostęp 2020-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-28)]. (pol.).
  2. 1 2 Henry Russell: Ikony bluesa i soul. 2013. (pol.).
  3. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 RAGTIME - Encyklopedia Muzyki - RMF Classic [online], www.rmfclassic.pl [dostęp 2020-10-07] [zarchiwizowane z adresu 2020-09-28].
  4. Joachim Ernst Berendt: Wszystko o jazzie. Od Nowego Orleanu do jazz-rocka. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1991, s. 20. ISBN 83-224-0411-5.
  5. 1 2 3 Henry Russell, Ikony bluesa i soul, 2003.
  6. 1 2 3 Scott Joplin [online], RagPiano.com [dostęp 2020-10-27] (ang.).
  7. Znajdź piosenki, utwory i inną muzykę Scott Joplin [online], Last.fm [dostęp 2020-10-29] (pol.).
  8. Gladiolus Rag [online], Library of Congress, Washington, D.C. 20540 USA [dostęp 2020-10-27].
  9. 1 2 3 Lucian Porter Gibson (Aug. 8, 1890 - Aug. 28, 1959) [online], rec.music.ragtime.narkive.com [dostęp 2020-10-25].
  10. John Goodman, Jelly Roll Morton – “King Porter Stomp” (Track of the Day) [online], North Shore News [dostęp 2020-10-25].
  11. RagPiano.com - Jelly Roll Morton Compositions [online], RagPiano.com [dostęp 2020-10-27] (ang.).
  12. James Hubert "Eubie" Blake [online], RagPiano.com [dostęp 2020-10-25] (ang.).
  13. The Chevy Chase [online], ragpiano.com [dostęp 2020-10-25].
  14. 1 2 3 4 On the Pike with the Rags of James Scott by Ted Tjaden [online], www.ragtimepiano.ca [dostęp 2020-10-25].
  15. Jazzbows Music: Jazzbows.com [online], jazzbows.com [dostęp 2020-10-25].
  16. James Sylvester Scott [online], RagPiano.com [dostęp 2020-10-07] (ang.).
  17. James Reese Europe, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-10-06] (ang.).