Rebecca Kenna

Rebecca Kenna
Obywatelstwo

Wielka Brytania

Reprezentuje kraj

Anglia

Data i miejsce urodzenia

11 stycznia 1989
Keighley

Gra zawodowa

2022–2024

Rebecca Kenna (Granger; ur. 11 stycznia 1989 w Keighley) – angielska profesjonalna snookerzystka. W finale pokonała Annę Prysazhnukę 4–1 i wygrała Mistrzostwa Europy Kobiet EBSA w Snookerze 2024. Była wicemistrzynią świata kobiet w bilardzie w 2018 roku. Uczestniczyła w profesjonalnym World Snooker Tour w latach 2022–2024.

Biografia

Kenna rozpoczęła przygodę z kobiecym snookerem w 2016 roku i już przy pierwszym podejściu dotarła do półfinału mistrzostw świata. Zakończyła swój pierwszy pełny sezon na szóstym miejscu, ponownie docierając do półfinału mistrzostw świata, a także odniosła zwycięstwo nad wielokrotną mistrzynią świata Reanne Evans w drodze do finału Connie Gough Trophy 2017.

W 2018 roku podczas swojego pierwszego turnieju bilardowego dotarła do finału Mistrzostw Świata Kobiet w Bilardzie, przegrywając 209–329 z Emmą Bonney. Było to szóste z rzędu zwycięstwo Bonney w mistrzostwach świata i trzynaste w ogóle[1].

Kenna była jedną z czterech zawodniczek wybranych do wzięcia udziału w turnieju Women’s Tour Championship 2019, który odbył się w sierpniu 2019 r. w Crucible Theatre. Były to pierwsze mecze kobiet rozegrane w tym obiekcie od 16 lat.

Jest współwłaścicielką Cue Sports Yorkshire, firmy sprzedającej kije i akcesoria[2]. Pracuje również jako trener snookera, posiada certyfikat trenera snookera II stopnia[3].

Od początku sezonu snookerowego 2022/23 Kenna wywalczyła sobie miejsce w zawodowym tourze snookera na dwa lata, zajmując czwarte miejsce w rankingu kobiet[4].

Podczas Mistrzostw Europy w Snookerze Kobiet EBSA 2024 Kenna wyeliminowała Ewelinę Piślewską, Wendy Jans i Dianę Stateczny i dotarła do finału, w którym pokonała obrończynię tytułu Annę Prysazhnukę 4–1, zdobywając tytuł[5][6]. Razem z Tessą Davidson zdobyła także tytuł Europejskiej Drużyny Kobiet[7][8].

Życie osobiste

Kenna urodziła się jako Rebecca Granger. Jest żoną Ashleya Kenny, który jest wraz z nią współwłaścicielem firmy Cue Sports Yorkshire[2]. Pracuje również jako trener snookera, posiada certyfikat trenera snookera II stopnia[3].

Występy w turniejach w karierze

World Snooker Tour

Tournament 2020/
21		 2021/
22		 2022/
23		 2023/
24
Ranking[9] [i] 98
Turnieje rankingowe
Championship League A A A RR
European Masters A A LQ LQ
British Open NH A LQ LQ
English Open A A LQ LQ
Wuhan Open nie rozegrano LQ
Northern Ireland Open A A LQ LQ
International Championship nie rozegrano LQ
UK Championship A A LQ LQ
Shoot Out 1R 1R 1R 1R
Scottish Open A A LQ LQ
World Grand Prix DNQ DNQ DNQ DNQ
German Masters A A LQ LQ
Welsh Open A A LQ LQ
Players Championship DNQ DNQ DNQ DNQ
World Open nie rozegrano LQ
Tour Championship DNQ DNQ DNQ DNQ
World Championship LQ LQ LQ LQ
Dawne turnieje rankingowe
WST Classic nie rozegrano 1R NH
Dawne turnieje nierankingowe
Six-red World Championship nie rozegrano LQ NH
  1. ↑ Była amatorką.

Mistrzostwa Świata Kobiet w Snookerze

Turniej[10] 2015/
16		 2016/
17		 2017/
18		 2018/
19		 2019/
20		 2021/
22		 2022/
23		 2023/
24		 2024/
25
Aktualne turnieje
UK Championship A QF QF F QF F SF QF SF
US Open nie rozegrano F SF SF
Australian Open nie rozegrano A A NH A A A
Scottish Open nie rozegrano SF nie rozegrano
Masters A 1R SF F 1R SF SF SF QF
WSF Women’s Championship nie rozegrano SF
Belgian Open nie rozegrano QF QF NH SF QF QF
Asia-Pacific Championship nie rozegrano A NH
World Championship SF SF SF QF NH SF QF 2R
British Open A NH SF nie rozegrano SF SF SF
Dawne turnieje
Eden Classic QF nie rozegrano
Connie Gough Trophy A F nie rozegrano
Paul Hunter Classic NH RR SF nie rozegrano
European Masters nie rozegrano SF nie rozegrano
10-Red World Championship nie rozegrano QF QF QF nie rozegrano
6-Red World Championship nie rozegrano SF 2R SF nie rozegrano
Tour Championship nie rozegrano SF nie rozegrano
Winchester Open nie rozegrano QF NH

Finały w karierze

Finały snookera kobiet: 10 (5-5)

Rezultat Rok Turniej Przeciwniczka Wynik Przypisy
Finalistka 1 2017 Connie Gough Trophy Anglia Maria Catalano 2–4

[11][12]

Finalistka 2 2018 LITEtask UK Women’s Championship Hongkong Ng On Yee 1–4 [13]
Finalistka 3 2018 Eden Women’s Masters Anglia Reanne Evans 0–4 [14]
Zwycięstwo 1 2018 Yorkshire Ladies Snooker Championship Anglia Shannon Metcalf 2–0
Zwycięstwo 2 2019 Hong Kong Women’s Masters Bai Yulu 4–1
Zwycięstwo 3 2019 Yorkshire Ladies Snooker Championship Anglia Shannon Metcalf 3–0
Finalistka 4 2020 English Women’s Snooker Championship Anglia Emma Parker 0–2 [15]
Zwycięstwo 4 2022 English Women’s Snooker Championship Anglia Jamie Hunter 4–3 [16]
Finalistka 5 2022 US Women’s Open Anglia Jamie Hunter 1–4 [17]
Zwycięstwo 5 2024 English Women’s Snooker Championship Anglia Tessa Davidson 3–2 [18]
Zwycięstwo 6 2024 2024/2025 English Women’s Tour Event 1 Anglia Ellise Scott 2–0 [18]
Zwycięstwo 7 2024 EBSA European Snooker Championship Łotwa Anna Prysazhnuka 4–1 [5]

Finały drużynowe w snookerze: 5 (1-4)

Rezultat Rok Turniej Zespół/Partner Przeciwnicy Wynik Przypisy
Finalistka 1 2017 WWS World Mixed Doubles Championship Anglia Dylan Mitchell Anglia Sanderson Lam
Hongkong Katrina Wan		 1–3
Finalistka 2 2022 World Mixed Doubles Anglia Mark Selby Australia Neil Robertson
Tajlandia Nutcharut Wongharuthai		 2–4 [19]
Finalistka 3 2023 WWS Snooker World Cup Anglia Reanne Evans Indie Amee Kamani
Indie Anupama Ramachandran		 3–4 [20]
Finalistka 4 2024 World Mixed Doubles (2) Anglia Mark Selby Belgia Luca Brecel
Anglia Reanne Evans		 2–4 [21]
Zwycięstwo 1 2024 EBSA Women’s Team Anglia Tessa Davidson Portugalia Vania Franco
Portugalia Sarah Rocha		 3–2 [7][8]

Finały bilardowe: 1 (0-1)

Rezultat Rok Turniej Przeciwniczka Wynik Przypisy
Finalistka 1 2018 Mistrzostwa Świata Kobiet w Bilardzie Anglia Emma Bonney 209–329 [1]

Przypisy

  1. 1 2 2018 World Women’s Championship. World Billiards, 2018-10-25. [dostęp 2025-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-16)]. (ang.).
  2. 1 2 About Us. cuesportsyorkshire. [dostęp 2025-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-16)]. (ang.).
  3. 1 2 Coaching. Cue Sports Yorkshire. [dostęp 2025-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-06-29)]. (ang.).
  4. ↑ Kenna Qualifies for World Snooker Tour. wpbsa.com, 2022-04-04. [dostęp 2025-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-05-03)]. (ang.).
  5. 1 2 Derek Kiely: Rebecca Kenna European Champion. EBSA, 2024-10-16. [dostęp 2025-03-28]. (ang.).
  6. ↑ European Snooker Championships Women – Albufeira / Portugal 2024. [dostęp 2025-03-28]. (ang.).
  7. 1 2 Derek Kiely: Clean Sweep for England so far here in Portugal. EBSA, 2024-10-16. [dostęp 2025-03-28]. (ang.).
  8. 1 2 European Team Double Snooker Championships Women – Albufeira / Portugal 2024. [dostęp 2025-03-28]. (ang.).
  9. ↑ Ranking History. [dostęp 2025-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-19)]. (ang.).
  10. ↑ WPBSA Snooker Scores – Player: Rebecca Kenna. [dostęp 2025-03-28]. (ang.).
  11. ↑ 2017 Connie Gough Trophy – Results. snookerscores.net. [dostęp 2025-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-16)]. (ang.).
  12. ↑ Matt Huart: Catalano claims sixth Connie Gough crown. womenssnooker.com. [dostęp 2025-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-03)]. (ang.).
  13. ↑ 2018 Litetask UK Women’s Championship. snookerscores.net. [dostęp 2025-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-16)]. (ang.).
  14. ↑ 2018 Eden Women’s Masters. snookerscores.net. [dostęp 2025-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-16)]. (ang.).
  15. ↑ 2020 English Women’s Snooker Championship – Results. snookerscores.net. [dostęp 2025-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-21)]. (ang.).
  16. ↑ 2022 English Women’s Snooker Championship – Knockout. snookerscores.net. [dostęp 2025-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-05-03)]. (ang.).
  17. ↑ Hunter Wins First Ranking Title in Seattle. 2022-08-29. [dostęp 2025-03-28]. (ang.).
  18. 1 2 Player: Rebecca Kenna. WPBSA SnookerScores. [dostęp 2025-03-28]. (ang.).
  19. ↑ Mike Gibbons: World Mixed Doubles Recap – Neil Robertson and Mink Nutcharut Beat Rebecca Kenna and Mark Selby 4–2 in Final. Eurosport UK, 2022-09-25. [dostęp 2025-03-28]. (ang.).
  20. ↑ Incredible India Are World Cup Winners. 2023-02-27. [dostęp 2025-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-02-28)]. (ang.).
  21. ↑ Evans and Brecel crowned in Manchester. 2024-03-31. [dostęp 2025-03-28]. (ang.).

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.