Recurvirostra
| Recurvirostra[1] | |||
| Linnaeus, 1758[2] | |||
 Szablodziób australijski (R. novaehollandiae) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Parvordo | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj |
Recurvirostra | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Recurvirostra avosetta Linnaeus, 1758 | |||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Gatunki | |||
| |||
Recurvirostra – rodzaj ptaków z rodziny szczudłonogów (Recurvirostridae).
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji, Afryce, Australii i Ameryce[5].
Morfologia
Długość ciała 40–51 cm, rozpiętość skrzydeł 68–80 cm, długość skoku 77–105 mm; masa ciała 195–476 g[5].
Systematyka
Etymologia
- Recurvirostra: łac. recurvus „zgięty, zakrzywiony do tyłu”, od recurvare „zginać”; rostrum „dziób”[6].
- Trochilus: łac. trochilus albo „mały ptak leśny” albo „ptak nadrzeczny”, od gr. τροχιλος trokhilos „mały ptak” wspomniany przez Arystotelesa, utożsamiany przez późniejszych autorów ze strzyżykami z rodzaju Troglodytes. Nazwę tę później wykorzystali Arystoteles, Herodot, Atenajos, Arystofanes i Dionizjusz na opisanie „krokodyla-ptaka” (tak nazwany, ponieważ żywił się pijawkami z otwartych szczęk wygrzewających się krokodyli), zidentyfikowanego przez późniejszych autorów z pijawnikiem, czajką szponiastą lub brodźcem piskliwym[7]. Gatunek typowy: Recurvirostra avosetta Linnaeus, 1758.
- Avocetta: fr. Avocette „szablodziób”[8]. Gatunek typowy: Recurvirostra avosetta Linnaeus, 1758.
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[9]:
- Recurvirostra avosetta Linnaeus, 1758 – szablodziób zwyczajny
- Recurvirostra novaehollandiae Vieillot, 1816 – szablodziób australijski
- Recurvirostra americana J.F. Gmelin, 1789 – szablodziób amerykański
- Recurvirostra andina R.A. Philippi, Sr., & Landbeck, 1861 – szablodziób andyjski
Przypisy
- ↑ Recurvirostra, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ C. Linnaeus: Systema naturae per regna tria naturae, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Wyd. 10. T. 1. Holmiae: Impensis Direct. Laurentii Salvii, 1758, s. 151. (łac.).
- ↑ P.H.G. Moehring: Geslachten der vogelen. Amsteldam: Pieter Meijer, 1758, s. 6, 63. (niderl.).
- ↑ M.J. Brisson: Ornithologie, ou, Méthode contenant la division des oiseaux en ordres, sections, genres, especes & leurs variétés, a laquelle on a joint une description exacte de chaque espece, avec les citations des auteurs qui en ont traité, les noms quils leur ont donnés, ceux que leur ont donnés les différentes nations, & les noms vulgaires. T. 6. Parisiis: Ad Ripam Augustinorum, apud Cl. Joannem-Baptistam Bauche, bibliopolam, ad Insigne S. Genovesae, & S. Joannis in Deserto, 1760, s. 538. (fr. • łac.).
- 1 2 R.J. Pierce: Family Recurvirostridae (Stilts and Avocets). W: J. del Hoyo, A. Elliott & J. Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 3: Hoatzin to Auks. Barcelona: Lynx Edicions, 1996, s. 346–347. ISBN 84-87334-20-2. (ang.).
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Recurvirostra [dostęp 2020-04-29].
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Trochilus [dostęp 2020-04-29].
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Avocetta [dostęp 2020-04-29].
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Recurvirostridae Billberg, 1828 - szczudłonogi - Stilts and Avocets (Wersja: 2022-09-25). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2024-12-17].
Bibliografia
- The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).