Regina Elkan
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
17 kwietnia 1974 |
Regina Elkan, także Regina Elkanowa z domu Michalak (ur. 12 grudnia 1919 w Czeladzi lub Sosnowcu[1], zm. 17 kwietnia 1974[2][1] w Łodzi) – działaczka kulturalna i teatralna, dyrektor Teatru Arlekin w Łodzi (1964–1974) i dyrektor Łódzkiego Domu Kultury (1961–1963)[1].
Życiorys
Zdała maturę w Sosnowcu (1937), następnie studiowała filologię klasyczną na Uniwersytecie Warszawskim (1937–1939). Podczas II wojny światowej prowadziła tajne nauczanie i pracowała jako tłumaczka w Sosnowcu i Będzinie. W latach 1945–1946 nauczała łaciny, następnie w latach 1946–1947 była urzędniczką w Katowicach. W 1947 zamieszkała na stałe w Łodzi, gdzie w 1949 ukończyła dwuletnie Studium dla Reżyserów Teatrów Niezawodowych przy Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Łodzi[1][3].
Na przełomie 1949 i 1950 roku była organizatorką widowni w Teatrze Powszechnym w Łodzi, następnie kierownikiem personalnym Teatru Nowego oraz na początku 1951 asystentką reżysera. W latach 1951–1959 była nauczycielką w Państwowej Szkole dla Instruktorów Teatru Ochotniczego (późn. Liceum Kulturalno-Oświatowe). Jednocześnie wykładała na Wydziale Reżyserii Teatrów Niezawodowych Państwowej Wyższej Szkole Aktorskiej. w latach 1958–1963 pracowała w Łódzkim Domu Kultury, będąc w latach 1961–1963 jego dyrektorką. W 1964 była organizatorką i kierowniczką Wszechnicy Filmowej Wydziału Kultury Rady Narodowej w Łodzi. Od 15 października 1964 do 31 stycznia 1974 była dyrektorką Teatru Arlekin w Łodzi. Następnie pracowała jako starsza wizytatorka[2] Kuratorium Okręgu Szkolnego w Łodzi[1][3].
Od 1949 była zaangażowana w działalność amatorskiego ruchu artystycznego – prowadziła robotniczy zespół teatralny przy Zakładowym Domu Kultury im. Waryńskiego w Łodzi (1951–1958)[1][3]. Posiadała (od 1952) uprawnienia instruktora teatru amatorskiego. Była prelegentką, konsultantką, organizatorką i reżyserką teatrów amatorskich. Publikowała o teatrze amatorskim na łamach czasopism (1949–1956). Jako reżyserka w teatrze zawodowym wyreżyserowała „Siedmiu czarodziejów” (1954) granych na deskach Teatru Pinokio w Łodzi[1][3].
W 1961 została wybrana do Rady Narodowej miasta Łodzi[4], zaś w 1965 do Dzielnicowej Rady Narodowej Łódź – Śródmieście[5]. Należała do Komitetu Łódzkiego PZPR[6].
Życie prywatne
Jej ojcem był górnik – Feliks Michalak, zaś matką Maria z domu Czapla[3]. Jej córką jest dziennikarka – Jolanta Elkan-Wykurz[7].
Została pochowana na cmentarzu Matki Bożej Bolesnej w Czeladzi (sektor: E2, rząd: 1, numer: 3)[8].
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 7 Regina Elkanowa, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2024-10-24].
- 1 2 nekrolog, „Dziennik Łódzki” (92), bc.wbp.lodz.pl, 19 kwietnia 1974 [dostęp 2024-10-25].
- 1 2 3 4 5 Stanisław Dąbrowski, Słownik biograficzny teatru polskiego, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1973, ISBN 978-83-01-11260-8 [dostęp 2024-10-24] (pol.).
- ↑ Obwieszczenie Prezydium Rady Narodowej m. Łodzi z dnia 24 kwietnia 1961 r. o wynikach wyborów do rad narodowych w m. Łodzi, bc.wbp.lodz.pl, 24 kwietnia 1961 [dostęp 2024-10-25].
- ↑ Obwieszczenie Prezydium Rady Narodowej m. Łodzi z dnia 2 czerwca 1965 r. o wynikach wyborów do rad narodowych w m. Łodzi, bc.wbp.lodz.pl, 2 czerwca 1965 [dostęp 2024-10-25].
- ↑ United States Department of State Division of Biographic Information, Directory of Polish Officials, Department of State, 1960 [dostęp 2024-10-25] (ang.).
- ↑ My, dzieci Ryla: jubileusz 70-lecia Teatru Lalek Arlekin w Łodzi [online], uml.lodz.pl, 21 października 2024 [dostęp 2024-10-24] (pol.).
- ↑ Grobonet – Wyszukiwarka osób pochowanych [online], grobonet.com [dostęp 2024-10-24].