Reiko Ōhara

Reiko Ōhara
大原麗子
Ilustracja
Zdjęcie zrobione w 1965 roku
Data i miejsce urodzenia

13 listopada 1946
Bunkyō, Tokio

Data i miejsce śmierci

3 sierpnia 2009
Setagaya, Tokio

Zawód

aktorka, modelka

Współmałżonek

Tsunehiko Watase
(1973–1978)
Shinichi Mori
(1980–1984)

Lata aktywności

1964–2004

Reiko Ōhara (jap. 大原 麗子 Ōhara Reiko; ur. 13 listopada 1946 w Tokio, zm. 3 sierpnia 2009 tamże)japońska aktorka, która w swojej karierze wystąpiła w wielu filmach i dramach[1].

Życiorys

Ōhara urodziła się 13 listopada 1946 roku w dzielnicy Bunkyō w Tokio[1]. Jej rodzice rozwiedli się, gdy miała osiem lat i była wychowywana przez matkę. Po ukończeniu studiów rozpoczęła karierę aktorską i stała się powszechnie znana dzięki występom w popularnych dramach[2].

Po ukończeniu szkoły średniej w 1964 roku przeszła przesłuchanie NHK dla nowicjuszy i zadebiutowała w showbiznesie w tym samym roku w dramie „Kōfuku shiken” (幸福試験)[3]. Rok później dołączyła do Toei i szybko stała się prawdziwą gwiazdą, występując w 20 filmach w ciągu dwóch lat[1]. Ōhara zyskała jeszcze większy rozgłos dzięki występom w serii reklam Suntory Red, które były emitowane przez 10 lat od 1977 roku.

W 1973 roku poślubiła aktora Tsunehiko Watase, ale rozwiedli się pięć lat później. W 1980 roku ponownie wyszła za mąż za piosenkarza Shinichiego Mori, z którym była do 1984 roku[4].

W przeprowadzanym przez Video Research badaniu wizerunkowym osobowości telewizyjnych w latach 1976–1984 aż 13 razy zajęła pierwsze miejsce w kategorii żeńskich talentów. W 1989 roku zagrała główną rolę w taiga dramie „Kasuga no Tsubone”. Chociaż jej kariera aktorska wydawała się dobrze rozwijać, cierpiała na skutki zespołu Guillaina-Barrégo, który zdiagnozowano u niej w wieku 28 lat[1][5]. W 1991 roku przeniosła swoją działalność na scenę, debiutując w sztuce teatralnej „Otoko o kin ni suru on'na”[6].

W późniejszych latach unikała aktywności fizycznej z powodu choroby, powstrzymywała się od występów i większość czasu spędzała w domu. 6 sierpnia 2009 roku 62-letnia Ōhara została znaleziona martwa w swoim domu w dzielnicy Setagaya w Tokio[7]. Autopsja wykazała, że szacowana data zgonu to 3 sierpnia tego samego roku. Przyczyną śmierci był krwotok śródmózgowy spowodowany arytmią[8].

W lipcu 2011 roku ukazała się biografia Ohary „Ōhara Reiko Ho no yōni” (大原麗子 炎のように), a w 2013 roku jednoodcinkowa drama „Joyu Reiko Honoo no Youni” (女優 麗子 炎のように) przedstawiająca samotne życie aktorki, w tym jej walkę z zespołem Guillaina-Barrégo i innymi przewlekłymi chorobami, a także przygląda się prawdzie stojącej za jej śmiercią. Drama powstała na podstawie biografii aktorki[9].

Wybrana filmografia

Rok Tytuł Rola Stacja telewizyjna Uwagi
1974 Katsu Kaishū
(勝海舟)
Kaji Kuma NHK Taiga drama
1979 Tatoeba, Ai
(たとえば、愛)
Fuyuko Kujo TBS Główna rola
1981 Genkotsu ni Kuchizuke
(拳骨にくちづけ)
Kaoru Sugimoto TBS Główna rola
1984 Kurenai Zoku no Hanran
(くれない族の反乱)
Kazuko Nakano TBS Główna rola
Sanga Moyu
(山河燃ゆ)
Noriko Mishima NHK Taiga drama
1986 Tonari no Onna
(となりの女)
Asako Watanabe TBS Główna rola
1989 Kasuga no Tsubone
(春日局)
Ofuku NHK Główna rola, taiga drama
1990 Haguregumo
(浮浪雲)
Kame TBS Główna rola
1992 Chiroru no banka
(チロルの挽歌)
Shizue Tateishi NHK Główna rola, jednoodcinkowa drama
1998 Tokugawa Yoshinobu
(徳川慶喜)
Ren NHK Taiga drama
2000 Sugao no Tokimeki
(素顔のときめき)
Noriko Shindo NHK Główna rola

Filmy

Rok Tytuł Rola Uwagi
1966 Otoko nante nanisa
(男なんてなにさ)
Miki Główna rola
1968 Maruhi toruko buro
((秘)トルコ風呂)
Tamako Hanamura Główna rola
1970 Festiwal ogni Zatoichiego
(座頭市あばれ火祭り)
Okiyo Główna rola
1978 Ognisty ptak
(火の鳥)
Hinaku
Spisek rodziny Yagyu
(柳生一族の陰謀)
Okuni (śpiewaczka)
1983 Izakaya Chōji
(居酒屋兆治)
Sayo Kamiya (była dziewczyna Eijiego) Główna rola
1984 Znak (Ohan)
(おはん)
Okayo (gejsza) Główna rola
Tora-san's Forbidden Love
(男はつらいよ 寅次郎真実一路)
Fujiko Tominaga
1986 Big Joys, Small Sorrows
(新・喜びも悲しみも幾歳月)
Asako Sugimoto Główna rola
1992 Shôrishatachi
(勝利者たち)
Keiko Kunitomo Główna rola

Teatr

Rok Tytuł Rola Uwagi Przy.
1991 Otoko o kin ni suru on'na
(男を金にする女)
Otose Sztuka wystawiana w Teatrze Geijutsuza [6]
1993 Shinagawashinjū -Shirakiya o some-
(品川心中 -白木屋お染-)
Osome Sztuka wystawiana w Teatrze Nissay [10]
1994 Onatsukyōran
(お夏清十郎)
Onatsu Sztuka wystawiana w Teatrze Cesarskim [11]
2003 Nemuri ningyō
(眠り人形)
Sztuka wystawiana w Teatrze Mitsukoshi [6]

Dyskografia

Album

# Tytuł Utwory Informacje Uwagi
1 Ai No Tsuzure Ori
(愛のつづれ織り)
Lista utworów
  1. まあね
    (Maane)
  2. 待つことになれて
    (Matsu koto ni narete)
  3. 裏町のバラ
    (Uramachi no bara)
  4. おもしろくて哀しくて
    (Omoshiroku te kanashiku te)
  5. 誰なの?
    (Dare nano?)
  6. 夢のあと
    (Yume no ato)
  7. さりげなく悪いやつ
    (Sarigenaku warui yatsu)
  8. 雨の旅人
    (Ame no Tabibito)
  9. 花火
    (Hanabi)
  10. 灯りをつけて出て行って
    (Akari wo tsukete dete itte)
  11. レストラン (語り)
    (Restaurant)
  • Wydany: 25 marca 1978
  • Dystrybucja: Reprise
  • Format: LP
Numer katalogowy: L-11002R

Nagrody i nominacje

Rok Ceremonia Kategoria Nominacja Rezultat Przy.
1966Nagrody Élan d’OrDebiutant RokuReiko ŌharaWygrana[12]
1985Nagrody Japońskiej Akademii FilmowejNajlepsza Aktorka DrugoplanowaZnak (Ohan, おはん)Nominacja[13]

Przypisy

  1. 1 2 3 4 大原麗子さん生誕75周年 病と闘いながら走り続けた、ファン想いの素顔. news-postseven.com. [dostęp 2021-11-11].
  2. Reiko Ohara's life comes to a sad and lonely end. japantoday.com. [dostęp 2009-08-18].
  3. 大原麗子. natalie.mu. [dostęp 2025-03-03].
  4. 大原麗子、没後10年 「家庭に男が二人」発言の裏にあった妊娠、中絶. dot.asahi.com. [dostęp 2019-07-28].
  5. 顔に青いアザがあったにもかかわらず「事件性はない」と判断された理由とは…? 62歳で孤独死した俳優・大原麗子「歩くのもやっとだった」病魔との戦い. bunshun.jp. [dostęp 2025-02-25].
  6. 1 2 3 ながーく愛して」日本中の男たちを虜にした大原麗子さん. conex-eco.co.jp. [dostęp 2021-03-29].
  7. 大原麗子、没後10年 「家庭に男が二人」発言の裏にあった妊娠、中絶. dot.asahi.com. [dostęp 2019-07-28].
  8. 大原麗子さん ひっそりと、天国へ…親族、友人のみでお別れ. hochi.yomiuri.co.jp. [dostęp 2009-08-09].
  9. 大女優・大原麗子“死の真相”を追う!. zakzak.co.jp. [dostęp 2012-08-13].
  10. 1993年公演パンフレット 白木屋お染 品川心中 大原麗子 岡本健一 東てる美 草笛光子 いかりや長介 (Broszura z występu z 1993 r.: Shirakiya Osome, Shinagawa Shinju, Reiko Ohara, Kenichi Okamoto, Terumi Higashi, Mitsuko Kusabue, Chosuke Ikariya). amazon.co.jp. [dostęp 2025-03-08].
  11. 舞台パンフレット「お夏狂乱」1994年帝国劇場 大原麗子・市村正親・奈良岡朋子・山村聰 (Broszura sceniczna „Onatsu Kyoran” 1994 Teatr Cesarski, Reiko Ōhara, Masachika Ichimura, Tomoko Naraoka, Satoshi Yamamura). amazon.co.jp. [dostęp 2025-03-08].
  12. エランドール賞・歴代受賞者 >雑学データバンク. dorama.tank.jp. [dostęp 2008-02-09].
  13. 第 8 回日本アカデミー賞優秀作品. japan-academy-prize.jp. [dostęp 2025-03-08].

Linki zewnętrzne