René Bougnol

szermierka
René Bougnol
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 stycznia 1911
Montpellier

Data i miejsce śmierci

20 czerwca 1956
Montpellier

Wzrost

168 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja
Igrzyska olimpijskie
złotoLos Angeles 1932szermierka
(floret druż.)
złotoLondyn 1948szermierka
(floret druż.)
srebroBerlin 1936szermierka
(floret druż.)
Mistrzostwa świata
złotoLizbona 1947floret druż.
złotoSztokholm 1951floret druż.
złotoSztokholm 1951szpada druż.
srebroLiège 1930floret druż.
srebroWarszawa 1934floret druż.
srebroLozanna 1935floret druż.
srebroParyż 1937floret druż.
srebroPieszczany 1938floret druż.
srebroKair 1949floret druż.
srebroKair 1949szpada ind.
srebroMonte Carlo 1950floret druż.
srebroMonte Carlo 1950szpada druż.

René Bougnol (ur. 7 stycznia 1911 w Montpellier, zm. 20 czerwca 1956 tamże[1]) – francuski florecista i szpadzista, trzykrotny medalista olimpijski i wielokrotny medalista mistrzostw świata.

Na igrzyskach olimpijskich w Los Angeles w 1932 roku Francuzi w składzie: Edward Gardère, René Lemoine, René Bondoux, René Bougnol, Philippe Cattiau i Jean Piot zdobyli złoty medal we florecie drużynowym[2]. W zawodach indywidualnych był ósmy[3]. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Berlinie wspólnie z André Gardère, Edwardem Gardère, René Lemoine, René Bondoux i Jacquesem Coutrotem był drużynowo drugi[4]. Po II wojnie światowej wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Londynie w 1948 roku, gdzie razem z André Boninem, Jéhanem de Buhanem, Christianem d’Oriolą, Jacquesem Lataste i Adrienem Rommelem zdobył drużynowo kolejny złoty medal[5]. W rywalizacji indywidualnej, w rundzie finałowej wygrał trzy z siedmiu pojedynków i zajął piąte miejsce[6]. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Helsinkach w 1952 roku, gdzie w szpadzie indywidualnej odpadł w półfinałach[7], a w szpadzie drużynowej dotarł do ćwierćfinałów[8].

Podczas mistrzostw świata w Liège w 1930 roku razem z Cattiau, Coutrotem, É. Gardère i Lemoine zajął drugie miejsce we florecie drużynowym. W tej samej konkurencji zdobywał też złote medale na mistrzostwach świata w Lizbonie (1947) i mistrzostwach świata w Sztokholmie (1951) oraz srebrne na mistrzostwach świata w Warszawie (1934), mistrzostwach świata w Lozannie (1935), mistrzostwach świata w Paryżu (1937), mistrzostwach świata w Pieszczanach (1938), mistrzostwach świata w Kairze (1949) i mistrzostwach świata w Monte Carlo (1950).[9]

Ponadto wywalczył trzy medale w szpadzie: złoty drużynowo na MŚ 1951, srebrny indywidualnie na MŚ 1949 (plasując się za Włochem Dario Mangiarottim) i srebrny drużynowo na MŚ 1950[10].

Jego nazwiskiem w 2021 nazwano halę sportową w Montpellier[11].

Przypisy

  1. sports-reference. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-01-06)].
  2. Olympedia – 1932 Summer Olympics, Fencing, Foil, Team, Men. olympedia.org. [dostęp 2023-11-10]. (ang.).
  3. Olympedia – 1932 Summer Olympics, Fencing, Foil, Individual, Men. olympedia.org. [dostęp 2023-11-10]. (ang.).
  4. Olympedia – 1936 Summer Olympics, Fencing, Foil, Team, Men. olympedia.org. [dostęp 2023-11-10]. (ang.).
  5. Olympedia – 1948 Summer Olympics, Fencing, Foil, Team, Men. olympedia.org. [dostęp 2023-11-10]. (ang.).
  6. Olympedia – 1948 Summer Olympics, Fencing, Foil, Individual, Men. olympedia.org. [dostęp 2023-11-10]. (ang.).
  7. Olympedia – 1952 Summer Olympics, Fencing, Épée, Individual, Men. olympedia.org. [dostęp 2023-11-10]. (ang.).
  8. Olympedia – 1952 Summer Olympics, Fencing, Épée, Team, Men. olympedia.org. [dostęp 2023-11-10]. (ang.).
  9. Fechten - Weltmeisterschaften (Herren - Florett) [online], sport-komplett.de [dostęp 2023-11-10] (niem.).
  10. Fechten - Weltmeisterschaften (Herren - Degen) [online], sport-komplett.de [dostęp 2023-11-10] (niem.).
  11. Handball : le FDI Stadium de Montpellier est né [online], midilibre.fr [dostęp 2023-11-10] (fr.).

Linki zewnętrzne