Renata Knapik-Miazga

Renata Knapik-Miazga

Data i miejsce urodzenia	15 lipca 1988 Tarnów
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska Igrzyska olimpijskie brąz Paryż 2024 szermierka (szpada druż.) Mistrzostwa świata złoto Mediolan 2023 szpada druż. brąz Lipsk 2017 szpada druż. brąz Kair 2022 szpada druż. Mistrzostwa Europy złoto Düsseldorf 2019 szpada druż. srebro Nowy Sad 2018 szpada druż. brąz Zagrzeb 2013 szpada ind. brąz Toruń 2016 szpada ind.
Odznaczenia

Renata Barbara Knapik-Miazga (ur. 15 lipca 1988 w Tarnowie^[1]) – polska szpadzistka, indywidualna mistrzyni Polski (2012, 2013, 2020, 2022, 2023), medalistka mistrzostw Europy (2013, 2016, 2018, 2019) i mistrzostw świata (2017, 2022, 2023). Olimpijka z Tokio (2021), medalistka Igrzysk Olimpijskich w Paryżu (2024) w turnieju drużynowym.

Reprezentowała barwy Krakowskiego Klubu Szermierzy, następnie została zawodniczką AZS-AWF Kraków, gdzie trenuje ją Radosław Zawrotniak.

Pięciokrotnie zdobyła indywidualne mistrzostwo Polski (2012, 2013, 2020, 2022, 2023), w 2020, 2021 i 2022 została również mistrzynią Polski w turnieju drużynowym, ponadto na mistrzostwach Polski zdobyła medal srebrny w turnieju indywidualnym w 2021, medal srebrny w turnieju drużynowym w 2005, 2013 i 2014 oraz medal brązowy w turnieju indywidualnym w 2008 i medal brązowy w turnieju drużynowym w 2017 i 2023.

Jej największymi sukcesami na arenie międzynarodowej są złoty medal mistrzostw świata drużynowo w 2023 (z Magdaleną Pawłowską, Martyną Swatowską-Wenglarczyk i Ewą Trzebińską), brązowe medale mistrzostw świata drużynowo w 2017 (z Ewą Nelip, Magdaleną Piekarską i Barbarą Rutz) i 2022 (z Magdaleną Pawłowską, Martyną Swatowską-Wenglarczyk i Kamilą Pytką)^[2], złoty medal mistrzostw Europy drużynowo w 2019 (z Magdaleną Piekarską, Ewą Trzebińską i Aleksandrą Zamachowską, srebrny medal mistrzostw Europy drużynowo w 2018 (z Barbarą Rutz, Ewą Nelip i Aleksandrą Zamachowską) oraz dwa brązowe medale mistrzostw Europy: w 2013 w turnieju indywidualnym oraz w 2016 również w turnieju indywidualnym^[3]. Była też trzykrotną brązową medalistką mistrzostw Europy juniorek (2007 i 2008 - drużynowo - odpowiednio, 2007 - indywidualnie)^[4] oraz wicemistrzynią Europy do lat 23 w turnieju drużynowym w 2011 (z Katarzyną Dąbrową, Dominiką Mosler i Ewą Nelip)^[5].

Startowała także na igrzyskach olimpijskich w Tokio (2021), gdzie zajęła 6. miejsce w turnieju drużynowym, mistrzostwach świata seniorów w 2013 (15. miejsce drużynowo i 28. miejsce indywidualnie), 2014 (11. miejsce drużynowo i 23. miejsce indywidualnie), 2015 (13. miejsce drużynowo i 52. miejsce indywidualnie), 2018 (7. miejsce drużynowo i 45. miejsce indywidualnie) i 2019 (8. miejsce drużynowo i 45. miejsce indywidualnie). Na mistrzostwach świata w 2017 zajęła indywidualnie 29. miejsce, w 2022 - 18. miejsce. Na mistrzostwach Europy seniorek poza miejscami medalowymi zajmowała miejsca: 2009 (47. indywidualnie), 2013 (9. drużynowo), 2015 (9. drużynowo, 15. indywidualnie), 2016 (6. drużynowo), 2017 (5. drużynowo, 22. indywidualnie), 2018 (8. indywidualnie), 2019 (23. indywidualnie), 2022 (7. drużynowo, 22. indywidualnie)^[6].

• 2022: Srebrny Krzyż Zasługi (za zasługi w działalności na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu)^[7]
• 2024: Złoty Krzyż Zasługi^[8]

• Roman Kieroński, Robert Noga Tarnowski sport od A do Ż, wyd. S-Can, Tarnów 2011
• sylwetka na stronie www.kks.krakow.pl. kks.krakow.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
• sylwetka na stronie www.eurofencing.info
• strona oficjalna