Rezerwat przyrody Bielica

Bielica

rezerwat przyrody nieożywionej
Państwo	Polska
Województwo	zachodniopomorskie
Położenie	Koszalin
Mezoregion	Równina Słupska
Data utworzenia	10 grudnia 1971
Akt prawny	M.P. z 1972 r. nr 5, poz. 33 §6
Powierzchnia	1,30 ha
Ochrona	czynna
Położenie na mapie Koszalina Bielica
Położenie na mapie Polski Bielica
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego Bielica
54°13′20″N 16°14′09″E/54,222222 16,235833

Rezerwat przyrody „Bielica” – rezerwat przyrody nieożywionej o powierzchni 1,30 ha^[1], utworzony 10 grudnia 1971 w województwie zachodniopomorskim, na północno-wschodnim skraju Koszalina, 1 km na zachód-południowy zachód od Gorzebądza, po południowej stronie drogi krajowej nr 6 do Sianowa.

Rezerwat położony w Puszczy Koszalińskiej, na terenie obszaru chronionego krajobrazu Koszaliński Pas Nadmorski, 1,7 km na północ-północny wschód od Góry Chełmskiej. 0,5 km na południe znakowany żółty turystyczny Szlak Pętli Tatrzańskiej.

Celem ochrony jest zachowanie dobrze wykształconej leśnej gleby bielicowej z wyraźnymi poziomami genetycznymi powstałymi bez oddziaływania wód gruntowych, porośniętej drzewostanem powstałym z naturalnego odnowienia suboceanicznego boru sosnowego świeżego (Leucobryo-Pinetum).

Nadzór: Nadleśnictwo Karnieszewice.

• Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 10 grudnia 1971, w: Monitor Polski Nr 5 z 1972, poz. 33.
• Rozporządzenie Nr 65/2007 Wojewody Zachodniopomorskiego z dnia 29 października 2007, w: Dziennik Urzędowy Województwa Zachodniopomorskiego nr 108, Szczecin, dnia 8 listopada 2007, poz. 1866.