Rhizopogon vinicolor

Rhizopogon vinicolor

Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	podstawczaki
Klasa	pieczarniaki
Rząd	borowikowce
Rodzina	piestrówkowate
Rodzaj	piestrówka
Gatunek	Rhizopogon vinicolor
Nazwa systematyczna
Rhizopogon vinicolor A.H. Sm. Mem. N. Y. bot. Gdn 14(2): 67 (1966)

Rhizopogon vinicolor A.H. Sm. – gatunek grzybów z rodziny piestrówkowatych^[1].

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Rhizopogonaceae, Boletales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Po raz pierwszy takson ten opisał w roku 1966 Alexander Hanchett Smith i nadana przez niego nazwa naukowa jest aktualna^[1].

Bazydiokarp

Kulisty lub nieregularny, o średnicy 0,8–1,5 cm z nielicznymi ryzomorfami u podstawy. Perydium pomarańczowe, u niektórych okazów z różowymi plamkami. Gleba pomarańczowa, twarda, ale łatwa do cięcia; z małymi (0,3–0,5 mm) i labiryntowymi komorami^[2].

Cechy mikroskopowe

Perydium o grubości do 250 µm, utworzone ze strzępek biegnących równolegle do powierzchni. Strzępki o średnicy 4,5–5 µm są szkliste do żółtawych, septowane i nierozgałęzione z licznymi czerwono-pomarańczowymi do ciemnowinnych masami pigmentowymi wzdłuż i pomiędzy strzępkami. Wśród strzępek perydium są nieliczne strzępki oleiste o średnicy 2,5–4 µm. Trama o grubości 60 µm, utworzona z luźno splecionych, galaretowato-refrakcyjnych, septowanych, cienkościennych i rozgałęzionych strzępek o średnicy 4,5–5 µm. Subhymenium cienkie (do 20 µm wysokości), zbudowane z wielokątnych komórek o wymiarach do 11 × 5,5 µm. Brachybazydiole pęcherzykowe, 8–23 × 5,5–7 m, cienkościenne. Podstawki cylindryczne, 18–23 × 5,5–7 µm z 2 lub 4 ssterygmami. Bazydiospory 5,2–7,5 × 2,6–3,8 µm od elipsoidalnych do jajowatych, ze ściętą podstawą, i jedną lub dwoma gutulami^[2].

Reakcje barwne

Perydium: pod działaniem KOH czerwonawo-pomarańczowe do ciemnowinnego, FeSO4, odczynnik Melzera – bez zmian^[2].

Najwięcej stanowisk Rhizopogon vinicolor podano w Ameryce Północnej, poza nią nieliczne w Europie, Azji, Australii i na wyspach Oceanu Indyjskiego^[3]. Brak go w opracowanym w 2003 r. przez Władysława Wojewodę wykazie wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski^[4], jego stanowiska w Polsce po raz pierwszy podano w 2012 r.^[5]

Grzyby podziemne, mykoryzowe występujące głównie pod sosnami i jodłami^[2].