Riccardo Stracciari
 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Typ głosu | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Riccardo Stracciari (ur. 26 czerwca 1875 w Casalecchio di Reno, zm. 10 października 1955 w Rzymie[1][2]) – włoski śpiewak, baryton.
Życiorys
Uczył się w Bolonii u Ulisse Masettiego[1][2]. Zadebiutował na scenie w 1898 roku w prawykonaniu oratorium La risurrezione di Lazzaro Lorenza Perosiego oraz rolą Marcela w operze Cyganeria Giacoma Pucciniego[1]. Występował na scenach włoskich, a także gościnnie w Portugalii, Egipcie i Chile[1]. W latach 1904–1906 występował w mediolańskiej La Scali[1][2]. W 1905 roku śpiewał w Covent Garden Theatre w Londynie[2]. Od 1906 do 1908 roku występował na deskach Metropolitan Opera w Nowym Jorku[1][2]. W 1913 roku gościł w Warszawie, gdzie uczestniczył w przedstawieniach oper Verdiego, Pucciniego i Wagnera[1]. W latach 1917–1919 gościnnie występował w Chicago, a w 1925 roku w San Francisco[2]. W 1939 roku zakończył karierę sceniczną, choć jeszcze w 1942 i 1944 roku pojawił się na deskach Teatro Lirico w Mediolanie w roli Germonta w Traviacie[1].
Jego popisową była rola Figara w Cyruliku sewilskim Gioacchina Rossiniego, którą wykonał ponad 900 razy[2]. Zajmował się także pracą pedagogiczną, jednym z jego uczniów był Boris Christow[1][2].