Rodanek rtęci(II)

Rodanek rtęci(II)

Nazewnictwo Inne nazwy i oznaczenia półsyst. rodanek rtęci Stocka rodanek rtęci(II) inne tiocyjanian rtęci
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	Hg(SCN) 2
Masa molowa	316,76 g/mol
Wygląd	biały lub prawie biały, krystaliczny proszek[1]
Identyfikacja
Numer CAS	592-85-8
PubChem	11615
Właściwości Gęstość 3,71 g/cm³ g/cm³[2]; ciało stałe Rozpuszczalność w wodzie 0,069 g/100 ml[2] w innych rozpuszczalnikach słabo w etanolu[1], rozpuszczalny w rozcieńczonym HCl, KCN i amoniaku Temperatura rozkładu 165 °C[2][3]
Niebezpieczeństwa Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie podanego źródła[3] Zwroty H H300+H310+H330, H373, H410, EUH032 Zwroty P P262, P273, P280, P301+P310+P330, P302+P352+P310, P304+P340+P310 NFPA 704 Na podstawie podanego źródła[2] 1 3 1   Temperatura zapłonu 120 °C (zamknięty tygiel)[2][3] Dawka śmiertelna LD50 46 mg/kg (szczur, doustnie)[3]
Podobne związki
Podobne związki	rodanek potasu
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Rodanek rtęci(II), Hg(SCN)
2 – nieorganiczny związek chemiczny, sól kwasu rodanowodorowego i rtęci na II stopniu utlenienia. W temperaturze pokojowej białe ciało stałe, nierozpuszczalne w wodzie. Związek wysoce toksyczny, podobnie jak wiele innych związków rtęci.

Ze względu na jonowy charakter istnieje kilka sposobów, można to zrobić na przykład mieszając roztwory zawierające jony Hg2+
i SCN−
, słaba rozpuszczalność związku spowoduje wytrącenie się go w postaci osadu.

Jako pierwsi, niezależnie od siebie syntezy tego związku dokonali: Jöns Jacob Berzelius i Friedrich Wöhler, wykorzystując następujące reakcje:

2HSCN + HgO → Hg(SCN)
2 + H
2O (Berzelius)

Hg(NO
3)
2
(aq) + 2KSCN
(aq) → Hg(SCN)
2
(s) + 2KNO
3
(aq) (Wöhler)

Podczas spalania daje popiół o dużej objętości tworzący efektowne wężowate struktury i jest wykorzystywany do pokazu chemicznego o nazwie „wąż faraona”. Produktami reakcji są siarczek rtęci(II), azotek węgla (C
3N
4), azot, pary rtęci i związki organiczne^[4][5].