Roman Wilczek

Roman Wilczek
Lupus
Data i miejsce urodzenia

3 stycznia 1914
Toruń

Data śmierci

7 listopada 2004

Przebieg służby
Lata służby

1939–1945

Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Armia Krajowa

Jednostki

Zgrupowanie Kryska

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941) Złoty Krzyż Zasługi Krzyż Armii Krajowej Krzyż Partyzancki Medal Wojska Warszawski Krzyż Powstańczy Medal za Warszawę 1939–1945 Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Medal „Za udział w wojnie obronnej 1939”

Roman Wilczek ps. Lupus (ur. 3 stycznia 1914 w Toruniu, zm. 7 listopada 2004[1]) – uczestnik walk września 1939 roku. Kawaler Orderu Virtuti Militari.

Syn Brunona i Marty[2].

Wieloletni prezes Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej w Zarządzie Okręgu Szczecin[3].

Okres wojny

Uczestnik walk września 1939 roku. Został ranny w bitwie nad Bzurą. Po klęsce wrześniowej wstąpił do Armii Krajowej.

Był dowódcą 1 plutonu 21 kompanii „Narew" i zastępcą dowódcy tejże kompanii. Prowadził szkolenia z sanitariuszkami, łączniczkami, oraz żołnierzami różnych stopni w celu przygotowania ich do spodziewanych zadań. Przy jego pomocy zdekonspirowany został agent Gestapo działający w strukturach AK[2]. W powstaniu warszawskim walczył m.in. o zdobycie Instytutu Głuchoniemych na placu Trzech Krzyży. Następnie walczył w Zgrupowaniu „Kryska” na Górnym Czerniakowie. 29 września przepłynął Wisłę[2].

Okres powojenny

Od 1946 roku mieszkał w Szczecinie. Był pionierem Portu Szczecińskiego i ekspertem Polskiej Izby Handlu Zagranicznego.

Ordery i odznaczenia

Pierwotny wykaz orderów i odznaczeń podano za: Danuta Szyksznian Jak dopalał się ogień biwaku. s. 459-460

Przypisy

  1. ↑ Wyszukiwarka miejsca pochówku w Szczecinie Cmentarze w Szczecinie [online], cmentarze.szczecin.pl [dostęp 2017-12-03] (pol.).
  2. 1 2 3 Danuta Szyksznian: Jak dopalał się ogień biwaku. s. 459.
  3. ↑ Danuta Szyksznian: Jak dopalał się ogień biwaku. s. 460.

Bibliografia

  • Danuta Szyksznian: Jak dopalał się ogień biwaku. Szczecin: Wydawnictwo Promocyjne „Albatros”, 2009. ISBN 978-83-88038-68-6.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.