Rozlewisko Morąskie
![]() | |
| Położenie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowości nadbrzeżne | |
| Morfometria | |
| Powierzchnia |
1,28 km² |
| Wymiary • max długość • max szerokość |
|
| Hydrologia | |
| Rodzaj jeziora |
bagienne |
Położenie na mapie gminy Morąg ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu ostródzkiego ![]() | |
Rozlewisko Morąskie (dawniej Jezioro Morąskie) – użytek ekologiczny położony na południowo-zachodnim krańcu Morąga, w gminie Morąg, powiat ostródzki, województwo warmińsko-mazurskie.
Historia
Dawne Jezioro Morąskie zostało osuszone w 1867 r. przez prywatnego właściciela[1], za zezwoleniem władz miasta, obecnie na mapach zaznaczone jako Trzęsawisko lub Rozlewisko Morąskie. Prawdopodobnie dawniej Jezioro Morąskie nosiło pruską nazwę: Mawrin, Maurin lub Morin. W Średniowieczu, woda z Jeziora Morąskiego, drewnianymi kanałami doprowadzana była do studni w mieście. Możliwe, że powodem osuszenia jeziora (i zamienienia na łąki) była eutrofizacja i zanieczyszczenie wód jeziornych (najpewniej odbierało ścieki bytowe z miasta). Nie wiadomo kiedy i na skutek jakich procesów dawne jezioro ponownie napełniło się wodą.
Przyroda
Rozlewisko Morąskie to ekosystem bagienny z licznymi gatunkami roślin wodno-błotnych oraz miejsce gniazdowania ponad 150 gatunków ptaków[2] (aż 18 spośród gniazdujących tu gatunków znajduje się na liście „Polskiej Czerwonej Księgi Zwierząt”), a także przystankiem ptaków migrujących. Zlatują tu m.in. gęsi zbożowe, gęsi białoczelne i gęsi gęgawy. Rozlewisko obejmuje 128,7 ha.
W 1997 przeprowadzono badania fitosocjologiczno-kartograficzne oraz inwentaryzacyjne terenu. Wyróżniono wówczas dziewięć zespołów roślinnych należących do pięciu klas. Największą powierzchnię zajmowały fitocenozy Ceratophylletum demersi, które zajmowały prawie całe dno zbiornika. Roślinność szuwarową zdominowały Phragmitetum communis i Typhetum angustifoliae w rozległych płatach. Mniejszy udział miały Caricetum acutiformis oraz Glycerietum maximae. Na obszarze płytkich zatok i na plosach rosły zbiorowiska Lemno-Spirodeletum (z dominującą rzęsą drobną) i Hydrocharietum morsus-ranae[2].
Turystyka i komunikacja
Wcześniej spływały do rozlewiska ścieki bytowe z miasta Morąga, zwiększając eutrofizację zbiornika. Obecnie teren jest rekultywowany, wybudowano nową groblę, przekształcając w trasę spacerową. Ustawiono dwie wieże widokowe, z których wygodnie można obserwować ptaki i panoramę rozlewiska. Ustawiono kilka tablic edukacyjnych, tworząc ścieżkę edukacyjną o długości ok. 3 km.
Obecnie trwają prace przygotowawcze do budowy obwodnicy Morąga, która ma przebiegać skrajem rozlewiska.
Ryby występujące w rozlewisku
Galeria
- rozlewisko
- rozlewisko, w tle Morąg
- wieża widokowa do obserwacji ptaków
Zobacz też
Przypisy
- ↑ "Morąg - z dziejów miasta i powiatu", Pojezierze, Olsztyn 1973
- 1 2 Zbigniew Endler, Joanna Duriasz, Rozlewisko Morąskie, [w:] Bogusław Zdanowski, Maciej Kamiński, Andrzej Martyniak, Funkcjonowanie i ochrona ekosystemów wodnych na obszarach chronionych, Olsztyn: Wydaw. Instytutu Rybactwa Śródlądowego, 1999, s. 347, 349, ISBN 83-87506-71-0, OCLC 749898376 [dostęp 2022-12-18].
Linki zewnętrzne
- położenie rozlewiska. morag.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-02-22)].

_location_map.png)


