Rudolf Montecuccoli

Admiral
Data i miejsce urodzenia	22 lutego 1843 Modena
Data i miejsce śmierci	16 maja 1925 Baden
Przebieg służby
Lata służby	1859-1913
Siły zbrojne	K.u.K. Kriegsmarine
Stanowiska	Szef Departamentu Marynarki Ministerstwa Wojny
Główne wojny i bitwy	Wojna francusko-austriacka Wojna prusko-austriacka Powstanie bokserów
Odznaczenia

Rudolf Montecuccoli (ur. 22 lutego 1843 w Modenie, zm. 16 maja 1925 w Baden)^[1] – oficer Kaiserliche und Königliche Kriegsmarine w stopniu admirała, szef Departamentu Marynarki Ministerstwa Wojny Austro-Węgier.

Służbę w Cesarsko-Królewskiej Marynarce Wojennej rozpoczął w 1859 roku^[2]. Brał udział w walkach morskich w trakcie wojny francusko-austriackiej. W 1866 roku, jako porucznik marynarki (niem. Linienschiff-fähnrich)^[1] na okręcie SMS „Adria”, uczestniczył w wojnie prusko-austriackiej, w tym w bitwie pod Lissą. Po zakończeniu konfliktu pełnił między innymi funkcję dowódcy arsenału w bazie morskiej w Poli, awansując w 1885 roku na stopień komandora podporucznika (niem. Korvettenkapitän). W latach 1890–1899 służył w Wydziale Marynarki Ministerstwa Wojny i w Zarządzie Urzędu Kontroli Morskiej w Wiedniu^[1]. W tym czasie otrzymał awans na stopień komandora (niem. Linienschiffskapitän). W 1899 roku, w stopniu kontradmirała objął stanowisko dowódcy eskadry wysłanej w celu stłumienia powstania bokserów w Chinach^[3]. W 1901 roku powrócił do służby w Ministerstwie Wojny. Po rezygnacji adm. Hermanna von Spauna z funkcji dowódcy floty i szefa Departamentu Marynarki w 1903 roku, zastąpił go na tym stanowisku. W 1905 roku awansowany do stopnia admirała^[2]. Podczas urzędowania w Kreigsministerium Montecuccoli rozpoczął modernizację marynarki Austro-Węgier. Podjął między innymi decyzję o budowie pierwsze bazy okrętów podwodnych oraz o zorganizowaniu pierwszych jednostek lotnictwa morskiego stacjonujących w Poli^[3]. Za jego kadencji jako dowódcy marynarki do służby wszedł pierwszy drednot typu Tegetthoff - SMS „Viribus Unitis”. 22 lutego 1913 roku z powodu złego stanu zdrowia zdecydował się przejść w stan spoczynku^[3].

Odznaczenia adm. Montecuccoli to między innymi^[2][4]:

• Kawaler Orderu Złotego Runa
• Krzyż Wielki Orderu Leopolda
• Kawaler Orderu Korony Żelaznej II klasy z dekoracją wojenną
• Krzyż Zasługi Wojskowej w brylantach
• Srebrny Medal Zasługi Wojskowej na wstędze Krzyża Wojskowego
• Medal Wojenny
• Odznaka za Służbę Wojskową I klasy
• Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii
• Krzyż Jubileuszowy Wojskowy
• Order Świętej Anny I klasy z mieczami (Imperium Rosyjskie)
• Order Świętego Stanisława I klasy (Imperium Rosyjskie)
• Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Królewskiego Wiktoriańskiego (Wielka Brytania)
• Krzyż Wielki Orderu Orła Czerwonego (Prusy)
• Order Królewski Korony I klasy z mieczami i brylantami (Prusy)
• Wielka Wstęga Orderu Wschodzącego Słońca (Japonia)
• Wielka Wstęga Orderu Świętego Skarbu (Japonia)
• Krzyż Wielki Orderu Karola III (Hiszpania)
• Krzyż Wielki Zasługi Morskiej (Hiszpania)
• Krzyż Wielki Orderu Daniły I (Czarnogóra)
• Komandor Orderu Świętych Maurycego i Łazarza (Włochy)
• Komandor Orderu Korony Rumunii (Rumunia)

• Peter Broucek, Nil Zapora: Neue Deutsche Biographie 18. 1997. (niem.).
• Peter Broucek: Österreichisches Biographisches Lexikon 1815–1950 (ÖBL). Band 6. Wiedeń: Österreichischen Akademie der Wissenschaften, 1975. (niem.).
• Rang- und Einteilungsliste der k. u. k. Kriegsmarine 1912.08.26., K. K. Hof- und Staatsdruckerei, 1912  (niem.).