Rurkonos okrągłouchy

Rurkonos okrągłouchy
Nyctimene cyclotis[1]
K. Andersen, 1910[2]
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

nietoperze

Podrząd

rudawkokształtne

Nadrodzina

Pteropodoidea

Rodzina

rudawkowate

Podrodzina

Nyctimeninae

Rodzaj

rurkonos

Gatunek

rurkonos okrągłouchy

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

brak danych
Zasięg występowania
Mapa występowania

Rurkonos okrągłouchy[4] (Nyctimene cyclotis) – gatunek ssaka z podrodziny Nyctimeninae w obrębie rodziny rudawkowatych (Pteropodidae).

Taksonomia

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1910 roku Knud Andersen, nadając mu nazwę Nyctimene cyclotis[2]. Holotyp pochodził z gór Arfak, z obszaru Manokwari, w prowincji Papua Zachodnia w Indonezji[5].

N. cyclotis należy do grupy gatunkowej cyclotis[6]. N. certans jest czasami wymieniany jako podgatunek N. cyclotis, ale badania morfologiczne potwierdziły jego status gatunkowy[6]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten gatunek za monotypowy[6].

Etymologia

  • Nyctimene: gr. νυκτι- nukti- „nocny”, od νυξ nux, νυκτος nuktos „noc”; μηνη mēnē „księżyc”[7].
  • cyclotis: gr. κυκλος kuklos „okrąg”[8]; -ωτις ōtis „-uchy”, od ους ous, ωτος ōtos „ucho”[9].

Zasięg występowania

Rurkonos okrągłouchy występuje w północno-zachodniej Nowej Gwinei (Pegunungan Arfak); wstępnie obserwowany na Wyspach Raja Ampat (Waigeo i Mansuar)[10][6].

Morfologia

Długość ucha 13,5–13,7 mm, długość tylnej stopy 12–14,6 mm, długość przedramienia 54,2–56 mm[10].

Przypisy

  1. ↑ Nyctimene cyclotis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. 1 2 K.C. Andersen. Ten new fruit-bats of the genera Nyctimene, Cynopterus, and Eonycteris. „The Annals and Magazine of Natural History”. Eight series. 6 (36), s. 623, 1910. (ang.).
  3. ↑ K.N. Armstrong, Nyctimene cyclotis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2021, wersja 2021-3 [dostęp 2022-05-10] (ang.).
  4. ↑ Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 82. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  5. ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Nyctimene cyclotis. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2022-05-10].
  6. 1 2 3 4 C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 102. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
  7. ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 466, 1904. (ang.).
  8. ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 65.
  9. ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 158.
  10. 1 2 N. Giannini, C. Burgin, V. Van Cakenberghe, S. Tsang, S. Hintsche, T. Lavery, F. Bonaccorso, F. Almeida & B. O’Toole: Family Pteropodidae (Old World Fruit Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 117–118. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.