Rurkonosek

Rurkonosek
	Paranyctimene
	Tate, 1942
	; Rurkonosek jednobarwny (P. raptor)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	nietoperze
Podrząd	rudawkokształtne
Nadrodzina	Pteropodoidea
Rodzina	rudawkowate
Podrodzina	Nyctimeninae
Rodzaj	rurkonosek
	Typ nomenklatoryczny
	Paranyctimene raptor Tate, 1942
Gatunki
	2 gatunki – zobacz opis w tekście
	2 gatunki – zobacz opis w tekście

Rurkonosek^[2] (Paranyctimene) – rodzaj ssaków z podrodziny Nyctimeninae w obrębie rodziny rudawkowatych (Pteropodidae).

Rozmieszczenie geograficzne

Rodzaj obejmuje gatunki występujące na Nowej Gwinei (Papua-Nowa Gwinea i Indonezja)^[3]^[4]^[5].

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) 63,1–93,4 mm, długość ogona 15,3–21 mm, długość ucha 10,1–12,7 mm, długość tylnej stopy 10–13,5 mm, długość przedramienia 48,2–54,9 mm; masa ciała 21,8–33 g^[4]^[6].

Systematyka

Rodzaj zdefiniował w 1942 roku amerykański zoolog i botanik George Henry Hamilton Tate w artykule o nowym rodzaju i gatunku nietoperzy owocożernych^[1]. Gatunkiem typowym jest (oznaczenie monotypowe) rurkonosek jednobarwny (P. raptor).

Etymologia

Paranyctimene: gr. παρα para ‘blisko’; rodzaj Nyctimene Borkhausen, 1797 (rurkonos)^[1].

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki^[7]^[6]^[3]^[2]:

Grafika	Gatunek	Autor i rok opisu	Nazwa zwyczajowa^[2]	Podgatunki^[4]^[3]^[6]	Rozmieszczenie geograficzne^[4]^[3]^[6]	Podstawowe wymiary^[4]^[6]^[a]	Status IUCN^[8]
	Paranyctimene raptor	Tate, 1942	rurkonosek jednobarwny	gatunek monotypowy	prawdopodobnie szeroko rozpowszechniony na nizinach północnych oraz Wyspy Raja Ampat (Waigeo i Salawati); zakres wysokości: 0–1350 m n.p.m.	DC: 6,3–9,3 cm DO: 1,6–2,1 cm DP: 4,8–5,4 cm MC: 22–33 g	LC
	Paranyctimene tenax	(Bergmans, 2001)	rurkonosek uparty	2 podgatunki	głównie niziny południowe oraz Wyspy Raja Ampat (Waigeo); zakres wysokości: 0–1350 m n.p.m.	DC: brak danych DO: 1,5–2,1 cm DP: 5,1–5,5 cm MC: około 25 g	LC

Kategorie IUCN: LC – gatunek najmniejszej troski.

Uwagi

↑ DC – długość ciała; DO – długość ogona; DP – długość przedramienia; MC – masa ciała

Przypisy

1 2 3 G.H.H. Tate. A new genus and species of fruit bats, allied to Nyctimene. „American Museum novitates”. 1204, s. 1, 1942. (ang.).
1 2 3 Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 82. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
1 2 3 4 C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 100. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
1 2 3 4 5 N. Giannini, C. Burgin, V. Van Cakenberghe, S. Tsang, S. Hintsche, T. Lavery, F. Bonaccorso, F. Almeida & B. O’Toole: Family Pteropodidae (Old World Fruit Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 116–117. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).
↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Paranyctimene. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-01-19].
1 2 3 4 5 Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 456. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, J. Zijlstra & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.13) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2024-12-27]. (ang.).
↑ Taxonomy: Paranyctimene – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2024-12-27]. (ang.).

[8] DC – długość ciała; DO – długość ogona; DP – długość przedramienia; MC – masa ciała

[Tate-1] 1 2 3 G.H.H. Tate. A new genus and species of fruit bats, allied to Nyctimene. „American Museum novitates”. 1204, s. 1, 1942. (ang.).

[Cichocki&inni-2] 1 2 3 Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 82. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[Burgin&inni-3] 1 2 3 4 C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 100. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).

[Giannini&inni-4] 1 2 3 4 5 N. Giannini, C. Burgin, V. Van Cakenberghe, S. Tsang, S. Hintsche, T. Lavery, F. Bonaccorso, F. Almeida & B. O’Toole: Family Pteropodidae (Old World Fruit Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 116–117. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).

[Wilson&Reeder-5] D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Paranyctimene. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-01-19].

[amw-6] 1 2 3 4 5 Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 456. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).

[mdd-7] N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, J. Zijlstra & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.13) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2024-12-27]. (ang.).

[9] Taxonomy: Paranyctimene – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2024-12-27]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[a]

[8]