Miłocin (Rzeszów)

Miłocin
część Rzeszowa
Ilustracja
Kaplica św. Huberta
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Miasto

Rzeszów

W granicach Rzeszowa

1 stycznia 2019[1]
(wcześniej 1971, 1977, 2010)

SIMC

0650057[2]

Populacja (2011)
• liczba ludności


742[3]

Strefa numeracyjna

17

Tablice rejestracyjne

RZ

Położenie na mapie Rzeszowa
Mapa konturowa Rzeszowa, u góry znajduje się punkt z opisem „Miłocin”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Miłocin”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Miłocin”
Ziemia50°04′33″N 21°59′15″E/50,075833 21,987500

Miłocin – część Rzeszowa[4][2], umowna dzielnica miasta, dzielącą się administracyjnie na dwie jednostki pomocnicze – osiedla: Osiedle Miłocin oraz Osiedle Miłocin – św. Huberta.

Miłocin leży w północnej części Rzeszowa. Zajmuje powierzchnię ponad 2,2  km² i jest zamieszkiwany łącznie przez ok. 2 tys. osób. W północnej części Miłocina, na północ od linii kolejowej Kijów-Lipsk leży Osiedle Miłocin – św. Huberta, utrzymała się ulicowa zabudowa jednorodzinna charakterystyczna dla przedmieść, z rozbudowującymi się obecnie nowymi zespołami domów jednorodzinnych i osiedlami szeregówek.

Miłocin jest siedzibą parafii św. Huberta, należącej do dekanatu Rzeszów Fara, diecezji rzeszowskiej.

Włączanie do Rzeszowa

  • 1971 – W 1971 w ramach regulacji ówczesnej granicy Rzeszowa miała miejsce wymiana gruntów z wsią Miłocin, w ramach której włączono do miasta małą enklawę w okolicy ul. Borowej.
  • 1977 – W 1977, w czasie kolejnej zmiany granic Rzeszowa, włączono do miasta niewielki fragment wsi (29 ha) w okolicy obecnej ul. Ślusarczyka, gdzie powstało Osiedle Baranówka IV B[5].
  • 2010 – 1 stycznia 2010 nastąpiło kolejne powiększenie miasta o tereny Osiedla Miłocin (tzw. Kolonia) o powierzchni 124,20 ha[6], zabudowane miejskim osiedlem domków jednorodzinnych i szeregówek. Nowe ulice osiedla noszą nazwy przypraw, np. ul. Miętowa, Laurowa, Waniliowa. Na tym osiedlu znajduje się również stara zabudowa szkoły rolniczej pochodząca z XIX-wiecznej fundacji rzeszowianina Jana Towarnickiego z 1905 roku – obecnie Zespół Szkół Agroprzedsiębiorczości oraz jedna z wyższych uczelni Rzeszowa: Wyższa Szkoła Inżynieryjno-Ekonomiczna w Rzeszowie. Przyłączona w 2010 r. do Rzeszowa południowa część Miłocina stanowi Osiedle Miłocin składające się z wybudowanych tu w latach 80. i 90. XX wieku domów jednorodzinnych i szeregówek w zwartej, miejskiej zabudowie pozbawionej całkowicie zabudowy gospodarczej i położonej na skraju rzeszowskiej dzielnicy mieszkaniowej Baranówka, tworząc z nią funkcjonalnie jednolitą całość. Na terenie Osiedla Miłocin przy zabytkowym zespole szkół rolniczych znajduje się zabytkowy park, z gatunkami drzew będącymi pod ochroną. Na obszarze dzielnicy ulokowana też będzie część Podkarpackiego Parku Naukowo-Technologicznego.
  • 2019 – Do końca grudnia 2018 roku północna część dzielnicy stanowiła jeszcze odrębną podmiejską wieś w województwie podkarpackim, w powiecie rzeszowskim, administracyjnie należącą do oddalonej o około 10km siedziby gminy miejsko-wiejskiej w Głogowie Małopolskim[7]. Z dniem 1 stycznia 2019 roku pozostała część Miłocina została włączona w całości do Rzeszowa, tworząc Osiedle Miłocin – św. Huberta, z zabytkową kaplicą św. Huberta pochodzącą z fundacji rodu Lubomirskich, dawnych właścicieli m.in. Rzeszowa i ówczesnego Miłocina[1].

Zobacz też

Kaplica św. Huberta (rycina z 1846)

Przypisy

  1. 1 2 Dz.U. z 2018 r. poz. 1456
  2. 1 2 TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  3. ↑ GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2018-02-24].
  4. ↑ Rozporządzenie w sprawie zmian w podziale administracyjnych z dniem 1.01.2019 (Dz.U. z 2018 r. poz. 1456).
  5. ↑ Dz.U. z 1977 r. nr 2, poz. 12
  6. ↑ Dz.U. z 2009 r. nr 120, poz. 1000
  7. ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.