Sójkowiec wietnamski
| Ianthocincla konkakinhensis[1] | |||
| (J.C. Eames & C. Eames, 2001) | |||
![]() | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
sójkowiec wietnamski | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
![]() | |||
Sójkowiec wietnamski[3] (Ianthocincla konkakinhensis) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny pekińczyków (Leiotrichidae). Występuje w środkowym Wietnamie oraz południowo-wschodnim Laosie[4]. Jest bliski zagrożenia wyginięciem.
- Systematyka
- Gatunek ten naukowo opisali w 2001 Jonathan C. Eames i Charles Eames. Holotyp i dwa paratypy odłowiono w kwietniu 1999 na górze Kon Ka Kinh, od jej nazwy pochodzi epitet gatunkowy. Pierwotnie gatunek zaliczono do rodzaju Garrulax, później w oparciu o filogenetyczne badania molekularne został przeniesiony wraz z kilkoma innymi gatunkami do rodzaju Ianthocincla[5][6]. Nie wyróżnia się podgatunków[4][5].
- Ekologia
- Jego naturalnym środowiskiem są subtropikalne i tropikalne wilgotne lasy górskie. Spotykany w przedziale wysokości 1150–1750 m n.p.m.[2] Prawdopodobnie w skład jego diety wchodzą bezkręgowce i nieco materii roślinnej[4]. Sezon lęgowy trwa od marca do kwietnia[4].
- Status
- Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) od 2024 roku uznaje sójkowca wietnamskiego za gatunek bliski zagrożenia (NT, Near Threatened); wcześniej, był on klasyfikowany jako gatunek narażony na wyginięcie (VU, Vulnerable). Liczebność populacji nie została formalnie oszacowana, ale na większości stanowisk jest to ptak dość pospolity. Ogólny trend liczebności oceniany jest jako spadkowy, choć w części zasięgu może być stabilny. Główne zagrożenia dla gatunku to utrata i degradacja siedlisk oraz odłów za pomocą pułapek (przypuszczalnie w celu sprzedaży jako ptak śpiewający)[2].
Przypisy
- ↑ Ianthocincla konkakinhensis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- 1 2 3 BirdLife International, Garrulax konkakinhensis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2024, wersja 2024-2 [dostęp 2025-02-05] (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Rodzina: Leiothrichidae Swainson, 1831 - pekińczyki - Babblers, laughing-thrushes and allies (wersja: 2024-01-10). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2025-02-05].
- 1 2 3 4 5 6 Collar, N. & Robson, C.: Chestnut-eared Laughingthrush (Garrulax konkakinhensis). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-11)].
- 1 2 F. Gill, D. Donsker, P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v14.2). [dostęp 2025-02-05]. (ang.).
- ↑ A. Cibois et al. Comprehensive phylogeny of the laughingthrushes and allies (Aves, Leiothrichidae) and a proposal for a revised taxonomy. „Zoologica Scripta”. 47 (4), s. 1–13, 2018. DOI: 10.1111/zsc.12296. (ang.).
Bibliografia
- J.C. Eames, C. Eames. A new species of Laughingthrush (Passeriformes: Garrulacinae) from the Central Highlands of Vietnam. „Bulletin of the British Ornithologists’ Club”. 121 (1), s. 10–23, 2001. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
Identyfikatory zewnętrzne:

