Słabsny
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet |
Sielsowiet Korzenie |
| Populacja (2009) • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy |
231035 |
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego ![]() | |
Położenie na mapie Białorusi ![]() | |
Położenie na mapie Polski w 1939 r. ![]() | |
Słabsny (biał. Слабсны; ros. Слабсны) − wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie smorgońskim, w sielsowiecie Korzenie.
Historia
W czasach zaborów wieś rządowa w gminie Smorgonie, w powiecie oszmiańskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego. W 1866 roku liczyła 122 mieszkańców w 12 doamch. Należała do dóbr Cycyn, własność Milewskich[1]. W 1905 roku liczyła 193 mieszkańców, 323 dziesięciny[2].
W latach 1921–1945 wieś leżała w Polsce, w województwie wileńskim, w powiecie oszmiańskim, w gminie Smorgonie.
W 1931 wieś w 38 domach zamieszkiwało 195 osób[3].
Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Węsławiętach. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Smorgoniach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Smorgoniach[4].
Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. W latach 1940 – 1954 roku centrum sielsowietu Słabsny. Od 1991 w niepodległej Białorusi. Do 2008 roku w sielsowiecie Białkowszczyzna[5].
Przypisy
- ↑ Słabsny, pow. oszmiański, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 771.
- ↑ Гошкевич И. И. Виленская губернія: Полный списокъ населенныхъ мѣстъ со статистическими данными о каждомъ поселеніи, составленный по оффиціальнымъ свѣдѣниямъ, Вильна, 1905, s. 248
- ↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 36.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1558.
- ↑ Решение Гродненского областного Совета депутатов от 25 июня 2008 г. № 92 «О решении вопросов административно-территориального устройства Сморгонского района»
Linki zewnętrzne
- Słabsny, pow. oszmiański, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 771.


_location_map.png)