Słowikowie herbu Lis
Słowikowie herbu Lis – polski ród szlachecki, wywodzący się ze średniowiecznego rycerstwa.
Zachowane do dnia dzisiejszego wzmianki o rodzie to:
- 1484 rok – Konrad X Biały Młodszy książę oleśnicki, ogłosił przywilej na mocy którego nadał Jędrzychowi Słowikowi i Jerzemu Słowikowi, pieczętującym się herbem Lis liczne dobra (m.in. wieś Miłocice pod Bierutowem) po zmarłych bezpotomnie rycerzach Jędrzychu i Jerzym Thadirach.
- 1530 rok – Wykaz Rycerstwa Oleśnickiego Paula Pfotenhauera podaje, iż wieś Miłocice znajduje się we władaniu dwóch rycerzy, rezydujących w dwóch odrębnych dworach: Pawła Słowika herbu Lis i Benesza Michelsdorffa herbu Świnka.
W pierwszej połowie XVI wieku ród Słowików, nabył od rodu Januszowskich wieś Siegród. Od tej pory nabywca dóbr Kaspar Słowik herbu Lis, używał zamiennie również nazwiska Caspar z Sigrodu i Sławikowa, lub niemieckiego odpowiednika nazwiska Caspar von Siegroth und Schlawickau.