NSWDG (Naval Special Warfare Development Group) inaczej DEVGRU ("Development Group")[1][2] nieoficjalnie znana jako SEAL Team Six[3][4] – amerykańska jednostka specjalna sformowana w 1980 jako komponent USN (United States Navy) wchodzący w skład JSOC (Joint Special Operations Command). Przez JSOC, DEVGRU często określana jest jako Task Force Blue[4]. Jednostka ta operacyjnie zarządzana jest przez JSOC a administracyjnie przez NAVSPECWARCOM (United States Naval Special Warfare Command). Większość informacji o DEVGRU jest zatajana i nie jest komentowana przez USDOD (United States Department of Defense) i Biały Dom[5].
DEVGRU posiada odpowiedniki w United States Army (USA) oraz w United States Air Force (USAF); Intelligence Support Activity (ISA), 1st Special Forces Operational Detachment–Delta (1st SFOD-D), 75th Ranger Regiment Regimental Reconnaissance Company (RRD) oraz 24th Special Tactics Squadron są głównymi jednostkami SMU[6] w armiach USA, których zadaniem jest prowadzenie tajnych i niebezpiecznych operacji wojskowych, do 2002 misje te były kierowane przez NCA, a później przez prezydenta lub sekretarza obrony. DEVGRU ma za zadanie prowadzenie misji antyterrorystycznych, odbijania zakładników, rekonesansu SR, akcji bezpośrednich (DA) oraz HVT[7].
Historia
Historia DEVGRU rozpoczyna się już podczas operacji Orli Szpon[8][9][10], w której następstwie powstała jednostka SEAL Team Six. Podczas kryzysu zakładników w Iranie R. Marcinko był jednym z dwóch przedstawicieli USN dla JCS, grupy zadaniowej zwanej TAT (Terrorist Action Team). Celem TAT było opracowanie planu uwolnienia amerykańskich zakładników przetrzymywanych w Iranie. Po katastrofie w bazie Desert One w Iranie Marynarka Wojenna USA zleciła R. Marcinko utworzenie jednostki antyterrorystycznej.
R. Marcinko został pierwszym dowódcą tej jednostki. W tym samym czasie istniały dwie jednostki SEAL, SEAL Team One oraz SEAL Team Two. R. Marcinko nadając nazwę SEAL Team Six chciał zmylić KGB ZSRR co do faktycznej ilości istniejących oddziałów SEAL[10][11][12]. W listopadzie 1980 roku SEAL Team Six został przyjęty do służby, a działalność mógł rozpocząć już 6 miesięcy później. SEAL Team Six stał się jedną z głównych jednostek United States Navy, zajmując się zwalczaniem terroryzmu i odbijaniem zakładników[5][9]. R. Marcinko sprawował władzę nad SEAL Team Six przez 3 lata, od 1980 do 1983. W 1984, R. Marcinko, i kilku członków SEAL Team Six utworzyło "Red Cell (NSCT)", które zajmowało się sprawdzaniem bezpieczeństwa amerykańskich obiektów wojskowych.
W 1987 SEAL Team Six zostało rozwiązane. Utworzono wtedy nową jednostkę o nazwie "Naval Special Warfare Development Group". NSWDG jest kontynuacją SEAL Team Six. Powody rozwiązania SEAL Team Six są różne ale często nazwę SEAL Team Six używa się w odniesieniu do DEVGRU.
Kontrowersje
W 2010 roku, podczas próby ewakuacji brytyjskiej pracowniczki charytatywnej Lindy Norgrove z rąk Talibów porwanej w Afganistanie, zginęła przez granat żołnierza DEVGRU. W 2017, żołnierz US Army SF w stopniu sierżanta sztabowego, Logan Melgar zginął w wyniku urazu odniesionego podczas incydentu w bazie wojskowej w Mali, postawiono wtedy zarzuty 2 operatorom DEVGRU oraz 2 operatorom MRR.
W 2017, po dwuletnim śledztwie prowadzonym przez The Intercept oskarżającym DEVGRU i jego dowództwo o nadużycia, przestępstwa i tuszowanie. Dochodzenie obejmowało wywiady z wieloma członkami i oficerami jednostki, którzy opowiedzieli o udziale grupy w nadużyciach oraz o tym, co niektórzy członkowie opisali jako zbrodnie wojenne. Byli członkowie jednostki i oficerowie stwierdzili, że dowódcy tolerowali i tuszowali nadużycia[13][14].
↑ W październiku 2010 roku dziennik The Atlantic poinformował, że oznaczenie "DEVGRU" mogło zostać zmienione na inne, a kolejne oznaczenia mogły zostać utajnione.
1 2 RichardR.MarcinkoRichardR., JohnJ.WeismanJohnJ., Rogue warrior, New York: Pocket Books, 1993, ISBN978-0-671-79593-1 [dostęp 2024-12-30]. Brak numerów stron w książce
↑ Robert A.R.A.GormlyRobert A.R.A., Combat swimmer: memoirs of a Navy SEAL, New York: Onyx, 1999, ISBN978-0-451-19302-5 [dostęp 2024-12-30]. Brak numerów stron w książce
.svg.png){kind=small}
