SMS G 41
| Historia | |
| Stocznia | |
|---|---|
| Wodowanie | |
| Wejście do służby |
14 października 1915 |
| Wycofanie ze służby |
3 października 1918 |
| Los okrętu |
samozatopiony |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
projektowa 960 t |
| Długość |
na linii wodnej: 82,2 m, |
| Szerokość |
8,4 m |
| Zanurzenie |
3,4 m |
| Napęd | |
| 3 kotły parowe turbiny parowe Germania 2 śruby napędowe 24 000 KM | |
| Prędkość |
33,5 węzła |
| Zasięg |
1950 Mm/17 w. |
| Uzbrojenie | |
| 3 x armata okrętowa 8,8 cm KL/45 6 x wyrzutnia torped kal. 500 mm 24 miny | |
| Załoga |
87 |
SMS G 41 – niemiecki niszczyciel z okresu I wojny światowej. Piąta jednostka typu G 37, podobnie jak G 42 posiadała wydłużony o 2,5 m kadłub[1]. Okręt wyposażony był w trzy kotły parowe opalane ropą, a zapas paliwa wynosił 326 ton[1]. G 41 został samozatopiony 3 października 1918 roku, podczas niemieckiej ewakuacji z Belgii[2].
Przypisy
- 1 2 Gardiner i Gray 1985 ↓, s. 168.
- ↑ Gogin ↓.
Bibliografia
- Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
- Ivan Gogin: G37 large torpedo boats (1915). Navypedia. [dostęp 2018-12-07]. (ang.).