SMS Gneisenau (1906)
 | |
| Historia | |
| Stocznia |
Wasserwerft Bremen |
|---|---|
| Położenie stępki |
grudzień 1904 |
| Wodowanie |
14 czerwca 1906 |
.svg.png){kind=small} Kaiserliche Marine
| |
| Wejście do służby |
6 marca 1908 |
| Zatonął |
8 grudnia 1914 w bitwie pod Falklandami |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
12 700 t |
| Długość |
144 m |
| Szerokość |
21,6 m |
| Zanurzenie |
8,4 m |
| Napęd | |
| siłownia parowa o mocy 26 000 KM napędzająca 3 śruby | |
| Prędkość |
22 w |
| Uzbrojenie | |
| 8 dział 210 mm 6 dział 150 mm 18 dział 88 mm 4 wyrzutnie torped kaliber 450 mm | |
| Załoga |
764 |
SMS Gneisenau – niemiecki krążownik pancerny z okresu I wojny światowej. Bliźniaczą jednostką był SMS "Scharnhorst". Oba okręty zostały zatopione w bitwie koło Falklandów 8 grudnia 1914. Okręt został nazwany imieniem niemieckiego marszałka z okresu wojen napoleońskich Augusta von Gneisenau.
Historia
Stępkę pod „Gneisenau” położono w grudniu 1904 w bremeńskiej stoczni Waserwerft. Wodowanie okrętu miało miejsce 14 czerwca 1906, a oddanie do służby 6 marca 1908. Po wejściu do służby wraz z bliźniaczym „Scharnhorstem” stanowił trzon Wschodnioazjatyckiej Eskadry Krążowników stacjonującej w chińskim porcie Qingdao.
Wraz z wybuchem I wojny światowej okręty eskadry pod dowództwem admirała von Spee rozpoczęły działania przeciwko alianckiej żegludze w rejonie Pacyfiku. 1 listopada 1914 okręty wzięły udział w zwycięskiej bitwie pod Coronelem, zatapiając dwa brytyjskie krążowniki pancerne HMS „Good Hope” i HMS „Monmouth”. Po przejściu cieśniny Magellana okręty dotarły 8 grudnia 1914 do Falklandów, gdzie napotkały silny zespół brytyjski składający się m.in. z krążowników liniowych HMS „Invincible” i HMS „Inflexible”. Doszło do bitwy koło Falklandów, w wyniku której zostały zatopione 4 niemieckie krążowniki w tym „Scharnhorst” i „Gneisenau”. Większość załogi „Gneisenau” zginęła, a nieliczni ocaleni zostali uratowani przez brytyjskie okręty.