SMS V 26
| Historia | |
| Stocznia | |
|---|---|
| Wodowanie | |
| Wejście do służby |
1 sierpnia 1914 |
| Wycofanie ze służby |
1918 |
| Los okrętu |
złomowany w 1920 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
projektowa 812 t |
| Długość |
na linii wodnej: 77,8 m , |
| Szerokość |
8,3 m |
| Zanurzenie |
3,3 m |
| Napęd | |
| 3 kotły parowe turbiny parowe AEG-Vulcan 2 śruby napędowe 23 500 KM | |
| Prędkość |
33,5 węzła |
| Zasięg |
1685 mm/17 w. |
| Uzbrojenie | |
| 3 x armata okrętowa 8,8 cm KL/45 6 x wyrzutnia torped kal. 500 mm 24 miny | |
| Załoga |
83 |
V 26 – niemiecki niszczyciel z okresu I wojny światowej. Druga jednostka typu V 25. Okręt wyposażony w cztery kotły parowe opalane ropą. Zapas paliwa 225 ton. Po wojnie przekazany Wielkiej Brytanii i zezłomowany w 1922 roku.
26 sierpnia 1914 asystował krążownikowi "Magdeburg", który wszedł na skały koło wyspy Odensholm, i zabrał na pokład większość załogi krążownika. Po nadejściu rosyjskich krążowników "Pałłada" i „Bogatyr’” V 26 wycofał się, lecz został trafiony w rufę pociskiem kalibru 152 mm, który uszkodził pomieszczenia oficerskie i przewód pary z jednej turbiny, powodując straty w ludziach[1].
Przypisy
- ↑ Siergiej Winogradow, Aleksiej Fiedieczkin: Bronienosnyj kriejsier «Bajan» i jego potomki. Od Port-Artura do Moonzunda. Moskwa: Jauza / EKSMO, 2011, s. 165-166. ISBN 978-5-699-51559-2. (ros.).
Bibliografia
- Robert Gardiner, Randal Gray: Conway's All The World's Fighting Ships 1906-1921. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1985. ISBN 978-0-87021-907-8.